مراقبت  از طوطی ها

تغذیه

نکته مهم در تغذیه پرندگان تنوع غذایی می باشد. پرندگان در طبیعت با توجه به نیازهای غذایی بدنشان غذای مناسب را انتخاب می کنند ولی در شرایط نگهداری در قفس امکان انتخاب وجود نخواهد داشت. به همین دلیل غذایی که به طور روزانه در اختیار پرنده خود قرار می دهید باید حاوی انواع مختلف مواد غذایی باشد تا پرنده بتواند غذاهای مورد نیاز خود را انتخاب کند. غذا را به میزان کم ولی به صورت روزانه در اختیار پرنده بگذارید تا هم از تازه بودن آن اطمینان داشته باشید و هم به موقع از تغییر اشتهای پرنده خود که از اولین علائم بسیاری از بیماری ها است مطلع شوید.

غذای طوطی ها معمولاً متشکل از انواع دانه های روغنی، غلات، میوه و سبزیجات می باشد.

دانه ها:

مخلوطی از دانه های مختلف را شامل می شوند، مانند دانه قناری، ارزن (از نوع پانیکوم به صورت خوشه ای و یا دان شده)، شاهدانه (به مقدار کم)، گلرنگ (به مقدار کم)، دانه های روغنی (تخم آفتابگردان سفید و یا مخطط)، میوه کاج، ذرت (پخته شده بدون نمک)، جو نیمکوب، گندم و یا جو خیسانده شده (24 ساعت در آب نیم گرم خیسانده شده باشد).

·         دانه قناری: با همین نام از پرنده فروشی ها و یا فروشگاه های غذای پرندگان تهیه می شود. هنگام خرید دقت کنید که دانه ها کاملا خشک و بدون آثار کپک، فضله موش و یا خاک باشند و انواع بسته بندی شده معمولا تمیز تر هستند. دانه قناری قرمز مورد علاقه پرندگان نیست و پر ارزش ترین نوع دانه قناری، پانیکوم نام دارد.

·         تخم آفتابگردان: تخم آفتابگردان سفید از ارزش غذایی بیشتری برخوردار است ولی انواغ مخطط نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد ولی از دانه آفتابگردان سیاه برای تغذیه پرندگان استفاده نکنید. تخم آفتابگردان هرچه کوچکتر باشد بهتر است زیرا انواع بزرگ آن معمولا پوسته ضخیم تر و بزرگتری دارند ولی مقدار مغز آن تفاوتی ندارد.

·         میوه کاج: از دانه های روغنی بسیار مورد علاقه طوطی ها و ستیر پرندگان است که دانه آن را می توان از مغازه فروش دان پرندگان تهیه کرد و نیز به طور طبیعی در داخل میوه های کاج باز شده وجود دارد که معمولا خارج کردن آنها توسط پرنده علاوه بر ارزش غذایی سرگرمی نیز محسوب می شود ولی میوه های کاجی که از پارک تهیه می کنید بهتر است شسته و سپس به خوبی خشک شوند.

·         ذرت: از دانه های غلات مفید برای انواع طوطی ها می باشد. طوطی های بزرگ با منقار قوی می توانند آن را به صورت خشک نیز مصرف کنند ولی طوطی های کوچکتر می توانند از ذرت تازه و یا ذرت پخته شده بدون نمک استفاده کنند. همچنین جو نیمکوب نیز یکی ز غلات مفید و مورد علاقه پرندگان می باشد.

·         دانه های غلات خیسانده شده: خیساندن دانه های غلات مختلف مانند گندم و جو به مدت 24 ساعت در آب ولرم موجب آغاز فرآیند جوانه زدن و افزایش ارزش غذایی دانه ها می شود. دانه های خیسانده شده و یا تازه جوانه زده از پروتئین و ویتامین های بیشتری برخوردارند و نرمتر بوده و بهتر خورده می شوند.

سبزیجات:

برگهای گیاه قاصدت از سبزیجات مفید و مورد علاقه انواع طوطی ها محسوب می شود (از گیاهانی که در کنار جاده روییده اند و در معرض دود وسایل نقلیه رشد کرده اند استفاده نکنید ولی گیاه قاصدک موجود در پارک و باغچه مناسب است)، چغندر قند (ریشه و برگ های گیاه مورد علاقه اغلب پرندگان و طوطی ها می باشد)، هویج، سیب، انگور و …

·         کلیه میوه ها و سبزیجات مصرفی برای پرندگان باید پیش از مصرف به خوبی شسته شوند.

·         وجود میوه و سبزی به منظور تامین ویتامین ها و بخشی از آب مورد نیاز بدن و نیز فیبر مورد نیاز برای عملکرد صحیح دستگاه گوارش می بایست بخشی از جیره غذایی پرنده را تشکیل دهد. مصرف زیاد میوه و سبزی می تواند منجر به اسهال در پرنده شود و به همین دلیل میزان مصرف آن می بایست اندک باشد.

·         مصرف میوه و سبزیجات حاوی رنگدانه مانند هویج برای پرندگانی که دارای پرهای رنگی می باشند برای حفظ رنگ پرها ضروری است. مصرف مقدار اندکی هویج 2 تا 3 بار در هفته به این منظور کفایت می کند.

·         میوه های مختلف مانند سیب، نارنگی، پرتقال و میوه های تابستانی به میزان کم و 3 بار در هفته می تواند برخی از ویتامین های لازم را تامین نماید.

تخم مرغ:  مصرف یک بار در هفته مقدار کمی زرده تخم مرغ می تواند ویتامین A و بخشی از ویتامین D مورد نیاز پرنده را تامین کند.

کف دریا:  انواع طبیعی آن از استخوان ماهی مرکب تهیه شده و حاوی کلسیم هستند که پرندگان با خوردن آن هم کلسیم مورد نیاز را دریافت می کنند و هم به ساییده شدن و کوتاه شدن منقار پرنده کمک می کند.

انواع مصنوعی آن نیز تهیه شده که علاوه بر کلسیم مورد نیاز پرنده حاوی سایر ویتامین های مورد نیاز پرنده نیز می باشند و می توانند به عنوان جایگزین مولتی ویتامین (پودر های محلول در آب) مورد استفاده قرار بگیرند.

نحوه قرار دادن کف دریا در قفس پرنده: طوطی ها پرندگانی کنجکاو هستند ولی در عین حال از وارد شدن اسباب بازی و یا هر جسم بزرگ جدید به قفس خود می ترسند. به همین دلیل قبل از وارد کردن کف دریا به قفس پرنده می بایست ابتدا به مدت یک تا دو روز آن را در مکانی نزدیک قفس پرنده و در معرض دید پرنده قرار داده و سپس آن را بیرون از قفس پرنده ولی چسبیده به آن گذاشت. زمانی که پرنده نسبت به وجود آن کنجکاو شده و تمایل به نزدیک شدن به آن را دارد می توانید کف دریا و یا هر اسباب بازی و یا اجسام بزرگ (مثل میوه کاج) را داخل قفس پرنده قرار دهید.

سنگریزه :  معده پرندگان دارای دو بخش می باشد. 1- پیش معده که وضیفه هضم شیمیایی و آنزیمی مواد غذایی را به عهده دارد و 2-سنگدان که هضم مکانیکی غذا را انجام می دهد. با اینکه ظاهراً طوطی ها به طور مداوم سنگریزه نمی خورند ولی در سنگدان طوطی ها نیز مقداری سنگریزه وجود دارد که نشان دهنده این مساله است که آنها نیز به سنگریزه نیاز دارند. سنگریزه می باست همیشه به مقدار کم در گوشه ای از قفس پرنده موجود باشد. سنگریزه های تمیز مخصوص پرنده را می توانید از پرنده فروشی ها تهیه نمایید. صدف خرد شده نیز می تواند بخشی از سنگریزه های محلول در آب را تشکیل دهد.

قطره ویتامین A+D:  پرندگان به ویتامین A و نیز ویتامین D نیاز دارند و کمبود این ویتامین ها می تواند موجب سینوزیت و پوکی و یا نرمی استخوان شود. ولی مصرف بیش از اندازه این ویتامین ها نیز بسیار خطرناک بوده و می تواند منجر به مسمومیت شود. برای تامین ویتامین های مورد نیاز پرنده می بایست طبق نظر دامپزشک خود از ویتامین های مخصوص پرندگان استفاده کنید. از مصرف خودسرانه ویتامین ها خودداری نمایید زیرا مصرف بیش از اندازه منجر به آسیب های کبدی و کلیوی خواهد شد. 

حمام کردن

اغلب طوطی ها به حمام کردن علاقه دارند. به این منظور می بایست پرنده خود را داخل حمام گرم و درون قفس خود قرار دهید و سپس با یک مه پاش (مانند قوطی اسپری شیشه شور و ..) آب تمیز و ولرم را با زاویه به سمت بالا روی پرنده بپاشید به گونه ای که آب مستقیما و با فشار به پرنده برخورد نکند. نیازی نیست که پرنده را کاملاً خیس کنید بلکه پس از هر بار پاشیدن آب کمی صبر کنید تا پرنده با منقار خود پرهایش را تمیز کند. از هیچگونه مواد شوینده یا شامپو و صابون برای شستن پرنده خود استفاده نکنید. دفعات حمام کردن در فصول گرم سال هر 2 هفته یک بار و در فصول سرد هر ماه یک بار می باشد. پس از حمام کردن اجازه دهید پرنده با تکان دادن بالها خودش را خشک کند . برای مدتی در اتاقی نسبتا گرم که در معرض جریان هوا و باد کولر نباشد (نزدیک به شوفاژ یا بخاری قرار ندهید) قرار دهید. در فصول سرد می توانید از سشوار با صدای کم و از فاصله دور نیز استفاده کنید. توجه داشته باشید که بسیاری از پرنده ها از صدای سشوار به شدت می ترسند و می توانید این مساله را با روشن کردن سشوار در فاصله دور آزمایش کنید.

پس از هر بار حمام کردن قفس پرنده را خوب شسته و با آب نمک داغ ضدعفونی کنید.

 

با دیدن هر یک از علائم بی حالی، بی اشتهایی، تغییر رنگ و یا قوام مدفوع، آبریزش از بینی و یا چشم، مشکلات پاها، ریزش و یا کندن  پرها، خارش بدن و و نیز  هر 6 ماه یک بار برای اطمینان از سلامتی پرنده و  تزریق واکسن آنفولانزا و نیوکاسل به دامپزشک خود مراجعه نمایید.

 

نکته در مورد بیماری پرکنی در طوطی ها:

این بیماری کاملا قابل درمان است و توصیه میکنیم در صورت ابتلای پرنده به پرکنی هرچه سریعتر به کلینیک مراجعه نمایید و از انجام روش‌های غیر اصولی مثل حمام ها یا اسپری ها خودداری نمایید

 

                                                                                                                                                                دکتر سارا مکرم

لیست از مواد غذایی ممنوعه برای طوطی ها

پس از بررسی های مختلف ، یک لیست از مواد غذایی ممنوعه برای طوطی ها تهیه کردم که با رعایت آن می توانید به تغذیه مناسب و سالم طوطی خود کمک کنید …

مواد غذایی زیر جزء مواد غذایی ممنوعه برای طوطی ها می باشد ، به این معنی که این مواد غذایی هرگز نباید در اختیار طوطی قرار بگیرد …

  شکلات – کاکائو (در هر شکلی و نوعی)

میوه آووکادو : ‏نوعى میوه شبیه انبه یا گلابى ( به علت میزان بالای چربی)

کافئین

الکل و هر نوع مشروبات الکلى‏

دانه سیب ( به علت اینکه حاوی سیانور/اسید سیاندریک هستند)

هسته هلو ( به علت اینکه های حاوی سیانور/اسید سیاندریک هستند)

هسته آلو ( به علت اینکه حاوی سیانور/اسید سیاندریک هستند)

هسته گیلاس

* زمانی که سیب و هلو و آلو و گیلاس در اختیار پرنده قرار می دهید ، حتما دانه های میوه رو جدا کنید .

فرآورده های لبنی حاوی لاکتوز (قند شیر)

سیر و پیاز (خام و پخته) : (باعث از بین رفتن سلول های قرمز خون می شود)

نمک و کلیه مواد غذایی حاوی نمک مانند پفک و … : (عطش آور است ، باعث کمبود آب بدن طوطی و افزایش دفع ادرار می شود)

قارچ

ریواس

کرفس

پس توصیه اکید این است که مواد غذائی ذکر شده را هرگز در اختیار طوطی خود قرار ندهید تا پرنده ای سلامت داشته باشید

هر موقع صدای طوطی‌های تهران رو شنیدم و به کسایی که کنارم بودن گفتم: «اِاِاِ طوطی‌ها رو ببین!» با چشم‌های گرد و متعجب ازم پرسیدن: «مگه تهران هم طوطی داره؟»

خیلی جاهای تهران میشه پرواز طوطی‌ها رو دید (معمولا دسته‌ای با هم پرواز می‌کنن) و صداشون رو شنید:

پخش‌کننده صوت

اگه شما هم از حضور این پرنده‌های زیبا در شهر تهران بی‌خبر بودید، پیشنهاد میکنم این پست رو بخونید.

شاه‌طوطی‌های اصل تهران

پرنده‌ای که در همه‌جای دنیا به عنوان پرنده‌ای گران‌قیمت و تزیینی در قفس به فروش می‌رسه، در کلان‌شهر تهران آزادانه زندگی می‌کنه و همین آزاد بودنش هم خودش موجب داستان‌پردازی‌های جالبی در موردش شده. طوطی با دیگر پرنده‌های شهر تهران تفاوت عمده‌ای داره: سبز رنگ است؛ رنگ بهار و زندگی. منقاری قرمز داره با دمی بلند و زیبا. باورکردنش کمی مشکله اما باید پذیرفت که جمعیت طوطی‌های آزاد تهران آنقدر هست که بتوان آنها را جزیی از ساکنان دایمی درختان تنومند و قدیمی تهران محسوب کرد.

در شهر شلوغ و دودآلود تهران به ویژه در پارک‌های شمال شهر و در حال حاضر حتی در جنوب و مرکز شهر، کافی‌ه هنگام صبح یا غروب دقایقی به آسمان چشم بدوزید تا شاهد پروازشون باشید یا به بوستانهایی بروید که درختان کهنسال چنار و کاج‌ دارد تا جنب و جوش پر سر و صدایشان را از نزدیک ببینید.

شاه‌طوطی چیه؟ زیستگاه اصلی‌اش کجاست؟ چی می‌خوره؟

طوطی‌های آزاد تهران از تیره‌ی علمی eupatria psittacula یا طوطی بزرگ اسکندر هستند که در ایران با نام «شاه‌‌طوطی» مشهور هستن. طول این پرنده‌ی بزرگ به ۵۸ سانتی‌متر میرسد و زیستگاه‌های اصلی آن از شبه‌جزیره هندوستان تا برمه و ویتنام و تایلند و نواحی مختلفی در آفریقا را در برمی‌گیرد. رنگ اصلی این طوطی سبز است که در جنس نر، نوار سیاهی از بخش زیرین منقار جدا شده و در پشت گردن به نوار قرمزی امتداد داره.

طوطی از غذاهای گیاهی مانند گردو، بادام و دانه‌های نباتی استفاده می‌کنه اما طوطی‌های آزاد تهران بیشتر از دانه‌های کاج و دیگر درختان برگ سوزنی که در بوستان‌های قدیمی به وفور یافت می‌شود، تغذیه میکنند.

 

طوطی‌های تهران از کجا اومدن پس؟

طوطی به دلیل زیبایی و سخنگویی‌اش از دیرباز مورد علاقه‌ی ایرانیان بوده و به عنوان موجودی تزیینی در قفس نگهداری می‌شده. به عنوان نمونه حضرت مولانا در دفتر اول مثنوی و در اشعار طوطی و بازرگان و در دوران معاصر صادق هدایت در داستان داش آکل، به این امر اشاره کردن.

شاه‌طوطی‌های آزاد تهران هم اگر از ابتدا با انسان باشند، دارای استعداد یادگیری واژه‌ها و کلمات هستن. این موضوع نشان از خاستگاه و پیشینه‌ی قفسی بودن این طوطی‌ها در گذشته دارد. تاکنون بیشتر از ۳۰۰ نوع طوطی در جهان شناخته شده که بیشتر آن‌ها در نواحی گرمسیری جنگلی زندگی می‌کنند. از این تعداد تنها ۲ نوع در ایران یافت می‌شوند. از آنجایی که طوطی پرنده‌ای مهاجرو دور پرواز نیست و بین تهران و زیستگاه‌های اصلی طوطی، هزاران کیلومتر کویر و بیایان فاصله است، میشه تصور کرد که بازمانده‌ی طوطی داستان مثنوی باشند که از قفس گریخت و اکنون در فضای باز شهر زاد و ولد کرده و تکثیر شده است!

چجوری تونستن تهران دوام بیارن؟

ازدیاد جمعیت طوطیان تهران و حضور و سازگاری‌شان در محیط پر سر و صدای شهری علت‌های مختلفی دارد که مهم‌ترین آن‌ می‌تواند طولانی شدن فصل گرما و افزایش نسبی دما در فصل زمستان باشد. همچنین داشتن پاهایی با دو انگشت رو به جلو و دو انگشت رو به عقب و منقار نیرومند قلاب‌شکل باعث شده طوطی به راحتی دور از دسترس انسان و در محیط‌های دارای درختان بلند و کهنسان (مثل کاخ‌ها و بوستان‌های قدیمی تهران) زندگی کرده و به تخم‌گذاری بپردازد. از دیگر سوی، عمر طولانی شاه‌طوطی که گاهی به ۵۰ سال یا بیشتر می‌رسد هم از جمله دلایل جالب و تامل برانگیز در ماندگاری و حفظ این پرنده بر روی درختان تهران است.

چقدر طوطی داریم تو تهران؟ کجاها بیشتر هستن؟

آمار تقریبی کارشناسان بخش تحقیقات وزارت کشاورزی از حضور بیش از هزار عدد طوطی در تهران خبر می‌دهد. وجود این تعداد طوطی آزاد با توجه به یکجانشینی و مهاجر نبودن طوطی‌ها و شرایط متغیر آب و هوایی تهران (تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد) عجیب و قابل توجه است. آمار پراکندگی طوطی‌ها در تهران نشان می‌دهد که به ترتیب کاخ‌موزه‌، بوستان و فرهنگسرای نیاوران با بیشترین تعداد و بعد از آنها باغ وزارت کشاورزی، کاخ موزه‌ سعدآباد، پارک‌های جمشیدیه، ملت و ساعی در شمال شهر و همچنین فرهنگسرای اشراق، فضای سبز پادگان‌های نیروی هوایی و قصر فیروزه در شرق و درختان سفارت انگلیس، روسیه و کاخ‌موزه گلستان و پارک شهر در نقاط مرکزی شهر محل‌های اصلی زیست شاه‌طوطی‌های آزاد در تهران هستند.

(منبع اصلی اطلاعات: مجله‌ی هواپیمایی هما، شماره ۹۴، دی ۱۳۹۲)

بی‌تفاوت از صداها و محیط زیست اطرافمون نگذریم. اطلاعات جالبی میشه ازشون بدست آورد

طوطی سانان پرندگان زیرک و باهوشی هستند. نگهداری از طوطی سانان و پرندگان زینتی علاقه زیادی میخواهد زیرا پرندگان عشق و انرژی مثبت را از شما دریافت می کنند و به زبان خودشان پاسخ می دهند. پرنده به نظافت و رسیدگی نیاز دارد. او مانند شیئی بی جان درگوشه ای از خانه شما نیست و سرو صدا دارد. اما عشق به پرنده این سختی ها را از بین می برد.

خصوصیات انواع طوطی ها

• بعضی پرندگان مانند فنچ، مرغ عشق و قناری می توانند ساعات زیادی را در خانه تنها بمانند اما طوطی سانانی چون کاسکو، کاکادو و طوطی سبز فورا از تنهایی افسردگی می گیرند و شروع به پرکنی می کنند.
• پرندگان در خانه به آرامش احتیاج دارند. آن ها با استرس کوچکی لال می شوند و یا سکته می کنند.
• پرندگان، همدم بسیار خوبی برای انسان ها هستند. آن ها اغلب با صاحبان خود می خوابند و بیدار می شوند.
• هر پرنده خصوصیات اخلاقی خاص خودش را دارد. به طور مثال مرغ عشق ها باید به صورت جفت نگهداری شوند و سمبل زیبایی، عشق و علاقه هستند.
• فنچ ها در دسته پرندگان ریز جثه قرار دارند و بسیار پر انرژی هستند.
• قناری، پرنده ای بلند و کشیده می باشد که به سلطان آواز معروف است.
• عروس هلندی در دسته طوطی سانان با جثه کوچک و تاج بلند قرار دارد. در دو طرف صورت عروس هلندی دایره هایی با رنگ نارنحی کمرنگ یا قرمز دیده میشود که به اصطلاح به آن “لپ گلی” میگویند. لپ گلی از نشانه های بارز عروس هلندی می باشد.
• کاسکوها پرندگان فوق حساس و مغروری هستند.

بیشتر بدانید:

۸ نکته برای آموزش حرف زدن به طوطی

روش نگهداری از طوطی ها

1. برای نگهداری از طوطی ها، روزانه برایشان موسیقی بگذارید. پرندگان عاشق صدای موسیقی هستند و با صدای موسیقی انرژی می گیرند و همخوانی می کنند.
2. اغلب پرندگان یک نفر را به عنوان دوست صمیمی خود انتخاب می کنند و برای او بسیار رام و دستی هستند.
3. پرندگانی که از زمان جوجه بودن نگهداری می کنید، به راحتی دستی می شوند و بسیار رابطه صمیمانه ای با شما خواهند داشت.
4. پرندگان احتیاج به نظافت روزانه قفس دارند. آن ها به سرعت از محیط آلوده دچار بیماری می شوند.
5. قفس باید متناسب با جثه پرنده به صورت استاندارد انتخاب شود.
6. نگهداری پرندگان شکاری کاری غیراخلاقی می باشد زیرا شما با این کار به انقراض زود هنگام آنها کمک می کنید.
7. عروس هلندی نیز مانند کفتر ها جَلد میشود(جَلد کردن، یعنی شناساندن محل زندگی به او و آماده کردن او برای پرواز و عادت دادن اش به محل زندگی در حالتی که همیشه به نقطه ی نگهداری اش باز گردد). اگر عروس هلندی از زمان جوجه بودن نگهداری شود، بسیار رام و دستی است.
8. کاسکوها نباید روزانه بیش از ۴ ساعت در خانه تنها بمانند. از جمله عوارض تنها ماندن کاسکو در خانه، پرکنی و افسردگی وی می باشد.

زمان تولید مثل طوطی سبزازکشوری به کشورتفاوت میکند.زمان تولید مثل این پرنده در هند، پاکستان وایران و سایرکشورهای خاورمیانه درطی ماه های دی و اردیبهشت میباشد. فصل زاد و ولد این پرنده درقاره افریقا درماه های فروردین وآذرمیباشد. طوطی سبز در طبیعت برروی قله درختان و یا درشکاف تنه های درخت و یا در شکاف سنگ ها و صخره ها و لانه های متروکه لانه سازی میکند. طوطی های موجود درقفس نیز برای تولید مثل نیاز به لانه های تکثیردارند وبدون آنها اقدام به تولید مثل و تخم گذاری نمی کنند لذا کسانی که علاقه مند به جوجه گیری ازطوطی سبزهستند باید لانه تکثیرتهیه نموده ودرقفس پرنده قراردهند لانه های تکثیر مناسب برای طوطی ملنگوهمانند لانه های تکثیر مورد استفاده عروس هلندی است وبرای شاه طوطی باید لانه های تکثیر کمی بزرگتر باشند تا پرنده با مشکلی مواجه نشود. لانه های تکثیر نباید ازچوب ساخته شده باشند، زیرا که ممکن است پرنده چوب آن را گاز گرفته و دراثرمرور زمان لانه را تخریب نماید.

🔹🔶 شاه طوطی ماده معمولا در سال دو بار و در هر بار دو تا سه تخم می گذارد واندازه های تخم ها بین ۲۷ تا ۳۴ میلی متر است و پرنده ماده مدت بیست وهشت روز برروی تخم ها می خوابد تا جوجه ها بیرون بیایند. شاه طوطی ماده از روز اول بیرون آمدن جوجه ها اقدام به تغذیه آنها میکند. جوجه ها معمولاً در طی ۴۹ روز پر و بال درمی اورند و پرنده ماده در حدود ۱۲ تا ۱۶ هفته به تغذیه آنها میپردازد و پس از این مدت جوجه ها خود باید غذا خوردن را شروع نمایند. طوطی ملنگوی ماده نیز دوبار در سال تخم می گذارد و در هر بار چهار تا پنج تخم می گذارد و مدت بیست و چهار روز بر روی تخم میخوابد تا جوجه ها از تخم بیرون بیایند. جوجه های بیرون آمده از تخم همگی بدون پر بوده و به رنگ صورتی با منقار زرد می باشند و پرنده مادر ناچار است تا ۴۹ روز به آنها غذا بدهد. بعد از گذشت هفت هفته جوجه ها قادر هستند لانه را ترک نموده و مستقل از پدر و مادر به زندگی خود ادامه دهند. وزن هر جوجه در حدود ۱۴ گرم است و در طول دو هفته اول زندگی، بیشتر کرک پرهای سفید و نرم جوجه ریخته و به تدریج پرهای دایمی جای آن ها را می گیرد. منقار جوجه ها به تدریج از زرد به صورتی تغییر رنگ داده و ظرف ۳ تا ۴ هفته به رنگ قرمز در می آید. در پنج هفتگی پوششی از پرهای نرم سبز تمامی بدن پرنده را خواهد پوشاند در شش هفتگی پرهای دم ظاهر می شود. تا سن یک سالگی که طوطی جوان اولین پر ریزی خود را انجام میدهد، هنوز حلقه سیاه و صورتی دورگردن در پرنده نر به وضوح دیده نخواهد شد.

از میان پرندگان زیبا و کنجکاو، طوطی پرنده ای بسیار پر سرو صدا و فوق العاده باهوش است و به طوری که همه چیز را گوش می کند و مانند یک ضبط در درونش ثبت می کند. و آن حرف ها را به شما پس می دهد.

این یک طوطی است

طوطی پرنده ای باهوش  و کنجکاو است. طوطی پرنده ای پر سر و صدا است. طوطی ها همراه گروهی از کلاغ ها به عنوان باهوش ترین پرندگان محسوب می شوند. قدرت تقلید صدای انسان ها، آنها را به عنوان موجوداتی اهلی در آورده است.

طوطی هر چیزی را به سادگی نمی خورد، ابتدا آن را در دهانش مزه می کند، و می فهمد آیا آن ماده خوراکی است و یا خیر؟

نحوه بالا رفتن از درخت طوطی بسیار جالب است، او از نوکش مثل پا استفاده می کند.

خانه طوطی:

طوطی در جاهای گرم زندگی می کند.

طوطی ها سرما را به علت این که سیستم بدنی حساسا س تری دارند بیش تر احساس می کنند وآن ها زبان ندارند که بگویند که سردشان است و نیاز دارند تا گرم شوند. و اگر شما طوطی زیبا را در منزل نگه دای می کنید این شما هستید که باید بر طبق علائم متوجه شوید که آیا طوطی تان سردش است یا نه !

غذای طوطی:

طوطی ها به غذا خوردن در کنار انسان ها علاقه دارند چون موجوداتی اجتماعی هستند، و به زندگی در کنار انسان ها علاقه نشان می دهند.

به طور کلی غذای طوطی، دانه ها میوه ها و آجیل است. و البته تخمه خوردن آن ها ر جای خود بسیار جالب است. آن ها پوست تخمه را می کنند و فقط مغز آن را می خورند.

غذاهایی که دارای شکلات، کاکائو، کافئین، غذاهای چرب، ادویه جاتف گوشت خام، قارچ و…… برای طوطی ضرر دارد

عروس هلندی یا کوکاتیل:

طوطی هایی نسبتا کوچک و یکی از بهترین حیوانات خانگی که در رنگ های مختلف وجود دارد و قیمت آن ها به نسبت رنگ آن متفاوت است. طبیعت ملایم آنها را به یکی از بهترین پرندگان برای کودکان بدل کرده است.

عمر متوسط آن ها بین ۱۵ تا ۲۰ سال است اما عمر بسیار بیشتر هم برای این پرنده شنیده شده است. رژیم غذایی مناسب و تحرک کافی می تواند عمر آنها را افزایش داده و باعث شود همواره پرنده شاد و سرحال داشته باشید. موضوعی که گاها گزارش شده باعث خشونت طوطی عروس هلندی یا ککاتیل می شود قرار گرفتن در تاریکی مطلق است. بهتر است همواره یک چراغ خواب کوچک برای آن ها فراهم کنید.

طوطی اکلکتوس یا اصیل:

اکلکتوس، طوطی ای بسیار زیبا، آرام، باهوش و از بومیان استرالیاست.

نر آن به رنگ های سبز و دم آبی و قرمز و ماده آن به رنگ قرمز زرشکی همراه با سینه آبی و منقار سیاه می باشد

متوسط عمر این طوطی ۳۰ تا ۳۵ سال است اما گاها تا ۷۵ سال هم عمر می کنند.

طوطی های آمازون:

با 27 نژاد و زیرگونه مختلف دومین طوطی های معروف و مورد علاقه مردم در جهان هستند. رفتار مهربان و میل به بازیگوشی آن ها به همراه رنگ زیبا و توانایی نسبی حرف زدن آن ها را در این جایگاه در میان طوطی ها قرار داده است .

کاسکو:

کاسکو ها باهوش ترین طوطی های روی زمین هستند و بیشترین تمایل به سخنگو شدن را از خود نشان می دهند.

طوطی های باجریگار :

باجریگار که در ایران به اشتباه مرغ عشق نامیده می شود به دلیل توانایی سخن گفتن و سادگی نگهد اری بسیار مشهور است.

طوطی اکلکتوس:

این طوطی های عجیب از قابلیت سخنگویی بسیار بالایی برخوردار هستند . میل به جفت گیری و تولید مثل در اسارت در این طوطی ها بالاست و اکلکتوس های نر و ماده از نظر ظاهری با هم تفاوت مشهودی دارند . مجموعه این عوامل باعث شده تا طرفداران زیادی را به خود اختصاص دهند. اکلکتوس ها پر سر و صدا ولی بسیار بازیگوش و خود سر هستند.

طوطی های ماکائو:

این نوع طوطی بسیار بزرگ جثه هستند و دارای رنگ و تنوع خودشان بسیار خیره کننده می باشند.

طوطی پاینس:

انواع زیادی از این نوع طوطی در جهان وجود دارد ولی در ایران نوع سر آبی آن محبوب است . قدرت سخن گویی این دسته از طوطی ها خیلی خیلی کم است.

طوطی لوری و لوریکیت ها:

با دانستن سازش های منحصر به فرد آناتومی پرندگان، شاید رفتارهای طوطی‌ها را بهتر بشناسیم. در این مطلب سعی می‌کنیم ظرفیت‌های حسی طوطی‌ها از قبیل بینایی، شنوایی، ذائقه، بویایی و لامسه را برای خوانندگان گرامی ارائه کنیم، باشد که در شناسائی احتیاجات و رفتارهای طوطی‌ها کمکی کرده باشیم.

بینایی طوطی

اکثر پرندگان به فعالیت های روزانه شان به توانائی بینایی تکیه زیادی دارند. در گونه های مختلف پرندگان توانایی بینائی در حدود ۲ تا ۸ برابر پستانداران از قدرت بیشتری برخوردار است، بدین علت است که چشم های پرندگان در مقایسه با اندازه سرشان بزرگتر است و تصویری که در شبکیه چشم ایجاد می شود نیز به همان نسبت بزرگتر است. شبکیه پرندگان دارای تعداد فراوان سلول های مخروطی است که باعث افزایش تیز بینی پرندگان می شود. به عنوان مثال شبکیه چشم شاهین ۳۰۰۰۰۰ سلول مخروطی در میلی متر مربع دارد که این سلول ها در چشم انسان ۱۴۷۰۰۰ سلول است. علاوه بر این در چشم پرندگان هر سلول مخروطی با یک آکسون به مرکز بینائی مغز متصل است در صورتی که در چشم انسان ۷-۶ میلیون سلول مخروطی تنها با یک میلیون آکسون با مغز ارتباط برقرار می کنند.
شکل چشم ها نیز در پرندگان مختلف، متفاوت است. در طوطی ها چشم به صورت مسطح است که باعث می شود تصویر کوچکتری در شبکیه ایجاد گردد. بدین علت است که تیز بینی طوطی در مقایسه با گونه های دیگر پرندگان به خصوص پرندگان شکاری کاهش چشمگیری دارد.
کره چشم پرندگان نامتقارن است و دید دو چشمی دارند. کره چشم تقریباً تمام حدقه را پر می کند به همین علت حرکت چشم ها در مقایسه با پستانداران محدود است. با این وجود پرندگان سر و گردن خود را با وسعت زیاد می توانند بچرخانند. حرکت کره چشم در طوطی ها بر خلاف پستانداران مستقل از دیگری انجام می شود.
عنبیه یا قسمت رنگی چشم بر اساس سن، جنس و گونه طوطی ها می تواند رنگ مختلف داشته باشد. بر خلاف چشم پستانداران، شبکیه چشم پرندگان عاری از رگ های خونی هستند به همین علت باعث کاهش پراکندگی نور و سایه می شود. طوطی ها اغلب در مواجهه با یک اسباب بازی یا منظره جدید، بدن یا سر خود را به طرف آن حرکت می دهند. مطالعات رفتارشناسی پرندگان نشان می دهد که پرندگان اغلب مناظر دور دست را با استفاده از جوانب و با محدوده یک چشم مشاهده می کنند.
عدسی چشم پرندگان در مقایسه با عدسی پستانداران نرم تر و لطیف تر است. پرندگان قادر به دیدن امواج uv با کمتر از ۴۰۰ نانومتر هستند، در صورتی که این امواج در پستانداران توسط عدسی سفید متمایل به زرد رنگ فیلتر می شود.
در انسان بینائی بر پایه سه رنگی (آبی، سبز و قرمز) استوار است در حالی که در پرندگان چهار رنگی و در بعضی از انواع پرندگان پنج رنگی پایه بینائی را تشکیل می دهند. سیستم بینایی پرندگان بر پایه اشعه uv، فلورسنت، آبی، سبز و قرمز استوار است. استعداد بینایی اشعه uv در رفتار طوطی ها نقش بسیار مهمی را بازی می کند. پرهای اکثر طوطی ها امواج uv را منعکس می کنند و مشاهده این انعکاسات برای توجه جفت و جفت یابی بسیار کمک می کند. بعضی از میوه ها و دانه ها مانند خرمالوی ژاپنی، انگور سبز و انجیر اشعه uv را منعکس می کنند. انعکاس uv برای تشخیص و پیدا کردن غذا توسط طوطی بسیار مهم می باشد. بعضی از گل ها، حشرات، ادرار و مدفوع جوندگان نیز اشعه uv را منعکس می کنند که در تشخیص پرنده کمک می کنند. به علاوه انعکاس بیش از حد اشعه uv از محوطه دهانی جوجه ها در غذا دهی آنها توسط والدینشان کمک شایانی می کند. علاوه بر این ها پرندگان از امواج uv خورشید به همراه رنگ های دیگر آن در جهت یابی نیز استفاده می کنند.
پرندگان قادرند فرکانس های موجود در فضا را که تا حدود ۱۶۰ هرتز هستند تشخیص دهند که این رقم برای انسان ۶۰-۵۰ هرتز می باشد. بنابر این اکثر نورهای مصنوعی، نورهای غیر ممتد را برای طوطی ایجاد می کنند. این نورها که در حدود ۱۲۰-۱۰۰ هرتز فرکانس دارند یکسری حرکات پاندولی ایجاد می کنند که برای انسان قابل مشاهده نیست ولی برای پرنده خسته کننده است. نورهای مصنوعی و نور عبور کرده از شیشه برای طوطی یک نور مناسب با طیف کامل نیست بنابر این باید سعی گردد منبع نور با طیف کامل و فرکانس بالا در اختیار پرنده قرار گیرد.
تغییرات رفتاری مانند بی میلی به پرواز، بالا نگه داشتن یک پنجه به صورت باز، غیر طبیعی نگهداشتن سر، پر کنی، بی اشتهایی و بسیاری موارد دیگر می تواند به طور عمده مربوط به مشکلات بینایی و تأمین نکردن نورهای مناسب برای پرنده باشد. به علاوه به وجود آمدن مشکلات بینایی مانند کوری در نتیجه آب مرواریدی شدن چشم، رخداد های متداول در طوطی ها هستند که می تواند در اثر عدم کیفیت مناسب زندگی اتفاق افتاده باشد.

حس شنوایی طوطی

پرندگان برای تشخیص شکارچی و شکارشان، جهت یابی کردن در آسمان و فضای اطرافشان و ارتباط با هم نوعانشان به توانایی حس شنوایی شان تکیه می کنند. آوازها و صداهایی که به وسیله پرندگان تولید می شوند از جمله پیچیده ترین ارتعاشات صوتی شناخته شده هستند و این پیچیدگی باعث ایجاد اشتیاق بیشتری نسبت به درک اینکه چگونه پرندگان می توانند بشنوند، در انسان می گردد.
آناتومی گوش در پرندگان دارای یکسری تضادهای مشخص با آناتومی گوش اکثر پستانداران می باشد. این تفاوت ها شامل عدم وجود گوش خارجی در پرندگان، استخوان گوش میانی منفرد (در پستانداران این قسمت شامل ۱۳ استخوان است) و گیرنده های شنوایی بسیار کوتاهتر در بافت پوششی گوش داخلی می باشد.
اپیتلیوم کوتاه حسی در پرندگان، احتمالاً نشان دهنده میزان محدودیت های شنوایی در مقایسه با پستانداران است. تفاوت شگفت آور دیگر بین پستانداران و پرندگان در سازماندهی سلول های مودار حسی در اپیتلیوم شنوایی است. نتیجه عملکرد این تفاوت ها مبهم است، اما در مغایرت قابل توجه با سلول های موئی پستانداران این سلول ها در پرندگان دارای قابلیت ترمیم پس از آسیب های در معرض صدای شدید قرار گرفتن و یا مسمومیت های داروئی هستند. این خاصیت سلول ها در ترمیم خودشان بسیار شگفت انگیز است. پرندگان شنوایی خود را با احیای سلول های مودار خود دوباره به دست می آورند. بسیاری از انواع ناشنوایی در انسان وابسته به صدمات سلول های مودار گوش و یا از دست رفتن عملکرد درست آنها و بدین گونه کشف بازآفرینی سلول های مودار در پرندگان، اشتیاق مضاعفی در شناخت آناتومی گوش پرندگان در انسان ایجاد کرده است.
پرندگان به طور معمول، به استثناء شکارچی های شبانه مثل جغد، در درک صداهای از راه دور قوی نیستند. به دلیل سرهای کوچکشان و گوش های نزدیک به همشان، تفاوت های زمانی و تفاوت های شدت بین صداهایی که به گوش های یک پرنده می رسد، بسیار ناچیز است.
پیچیدگی های جسمانی و ساختارهای فرکانس بسیاری از تلفظ ها در پرندگان این تردید را بر می انگیزد که ممکن است پرندگان دارای توانایی های اختصاصی بسیار خوبی برای تشخیص تفاوت های کوچک در فرکانس، دامنه ها و خصوصیات فیزیکی صداها باشند. انسان می تواند یک دسی بل تفاوت در شدت صداهای خالص را تفکیک کند در حالیکه پرندگان معمولا نیاز به تفاوتی بین ۲ تا ۵ دسی بل را دارند.

چشایی و بویایی طوطی

جوانه های چشایی در بیشتر گونه های پرندگان در قاعده زبان قرار دارند. در مقایسه با پستانداران، پرندگان حس چشایی ضعیفی دارند، در حالیکه انسان حدود ۹۰۰۰ جوانه چشایی دارد، طوطی ها در حدود ۴۰۰-۳۰۰ عدد جوانه چشایی دارند. طوطی ها تعداد جوانه چشایی قوی تری نسبت به سایر پرندگان مثل مرغ با ۳۵۰-۲۵۰ عدد و کبوتر با ۷۵-۳۷ عدد، دارند.
با وجود تعداد کم جوانه های چشایی در پرندگان، مطالعات نشان داده است که مزه ها می توانند بر انتخاب و مقدار مصرف غذا مؤثر باشند. با این حال که ثابت شده است اکثر پرندگان به آسانی مزه نمک و اسید را تشخیص می دهند، اما مواد شیرین اثر محرک مؤثر ندارند. پاسخ دهی به مزه های مختلف در پرندگان بسیار گسترده است. مرغ عشق و برخی طوطی ها نشان داده اند که مواد آبکی شیرین را به آب ترجیح می دهند.
با وجود اینکه مطالعات بیشتری برای اهمیت ترجیح دادن مزه ها در طوطی ها نیاز است، تردیدی وجود ندارد که مزه ها در انتخاب یا عدم انتخاب غذا در طوطی ها نقش بازی می کنند.
گیرنده های حفره بویایی به طور معمول در قسمت پشتی بینی قرار دارند. تارهای عصبی گیرنده ها از میان اپیتلیوم بویایی به سوی منطقه ای در داخل مغز به نام پیاز بویایی حرکت می کنند که در طوطی ها در مقایسه با سایر گونه های پرندگان به طور ملموسی کوچکتر است. به طور جالب توجهی گونه های مختلف پرندگان با پیاز بویایی کوچکشان، آستانه های بویایی وسیعی دارند. در مقایسه با پستانداران مثل انسان، سگ و موش ها، پرندگان ثابت کرده اند که گنجایش بویایی قابل مقایسه ای در یادگیری های شرطی دارند.
اگرچه مطالعات در مورد توانایی های بویایی طوطی سانان کم است، گونه های مختلف پرندگان از نشانه های بویایی برای یافتن محل غذا، جهت یابی، مسیر یابی و بازگشت به لانه، تولید مثل و پرورش جوجه ها و انتخاب مصالح خانه سازی استفاده می کنند.

لامسه طوطی

منقار و پوست طوطی ها دارای گیرنده های مختلف حسی شامل لمسی، گرما و درد می باشند که به پرنده اطلاعات بیشتری در مورد محیط اطرافش می دهند. علاوه بر آنها گیرنده های لرزشی نیز در پوست، منقار و پاها که تعداد زیادی را شامل می شوند یافت می شوند. این گیرنده ها در نزدیکی فولیکول های پر و عضلات وابسته به فولیکول ها قرار دارند که موقعیت پرها را در ارتباط با بدن مخابره می کنند.
نوع دیگری از گیرنده ها که در پرندگان وجود دارد گیرنده های مکانیکی است که توانایی طوطی ها در خرد کردن غذا توسط منقار و پاهایشان وابسته به آن است. گیرنده های مکانیکی حساس در پاهای طوطی ها ممکن است به آنها برای حس کردن زمین لرزه که برای صاحبانشان غیر قابل لمس است کمک کنند.
بی نظمی پرها ممکن است توسط گیرنده های مکانیکی تشخیص داده شود و باعث تحریک رفتار خود آرایی در پرنده شود. کنترل و الگوهای پرواز ممکن است به وسیله گیرنده های مکانیکی که تلاطم و ارتعاشات ناشی از جریان های هوا را تشخیص می دهند تنظیم شود.

گیرنده های دمایی پرندگان احتمالاً پایانه های عصبی آزادی هستند که در پوست، به خصوص در منقار و زبان وجود دارند. گیرنده های دمای پوست در همکاری با گیرنده های دمای بدن هستند و آن هائی که در منقار هستند ممکن است مسئول تنظیم دما در هنگام خوابیدن بر روی تخم باشند. گیرنده های درد به تحریکات مکانیکی و دمایی پاسخ می دهند و در منقار و پوست حضور دارند. مطالعات نشان می دهند که پرندگان به درد، هم با واکنش گریختن و هم با پاسخ بی حرکتی پاسخ بدهند و این پاسخ ها ممکن است با وساطت انواع مختلف گیرنده های درد همراه باشد. در مجموع مطالعات قطع نوک نشان می دهد که پرندگان ممکن است بتوانند در این حالت درد مزمن را تحمل کنند.

نتیجه گیری از حواس ۵ گانه طوطی‌‌‌‌‌

طوطی ها دنیا را هم از راه های شبیه به پستانداران و هم از راه های متفاوت از پستانداران تجربه می کنند. این آشکار است که بینایی، شنوایی، تلفظ، چشایی، بویایی و حس لامسه نقش حیاتی را در زندگی روزانه طوطی ها بازی می کنند. بسیاری از رفتارهای عادی و غیر عادی طوطی ها را از طریق اینکه چگونه این پرندگان دنیای پیرامون خود را درک می کنند بهتر می توان شناخت. مطالعات بیشتر در مورد درک حواس در طوطی ها می تواند دانش ما را وسعت بخشد و ما را در بهبود زندگی این مخلوقات با شکوه تواناتر سازد.

یکی از بهترین مزایای داشتن عروس هلندی این است که احتمال دارد پرنده به یک سخنگوی با استعداد تبدیل شود. با اینکه بسیاری از عروس‌های هلندی حرف زدن را می‌آموزند، اما هیچ تضمینی در این رابطه وجود ندارد. راهکارهای زیر به منظور آموزش حرف زدن به عروس هلندی بیان می شوند، اما لطفا اگر پرنده هیچوقت حرف نزد، از او ناامید نشوید.

به خاطر داشته باشید که زبان، وسیله ای است که انسان‌ها و حیوانات برای برقراری ارتباط با دیگران از آن استفاده می‌کنند. بیشتر جوجه‌ها زبان پدر و مادرشان را می‌آموزند چرا که با استفاده از آن می‌توانند با والدین و دسته خود ارتباط برقرار کنند. عروس هلندی که توسط انسان‌ها بزرگ شده، ممکن است صداهایی را که دوستان انسانش می سازند، تقلید کند. اما اگر یک عروس هلندی دیگر هم داشته باشید، آن دو ممکن است مصاحبت با یکدیگر را سرگرم کننده‌تر از یادگیری زبان شما بیابند.

بیشتر متخصصین معتقدند بهترین زمان آموزش حرف زدن به عروس هلندی، از زمان ترک لانه تا اولین سالگرد تولد او است. احتمال اینکه یک عروس هلندی بالغ حرف زدن را بیاموزد، خیلی کمتر از احتمال یادگیری زبان توسط یک پرنده جوان است. احتمال حرف زدن جنس نر بیشتر است. اما ما چند ماده پر حرف هم دیده‌ایم.

راهکارهای حرف زدن

تلاش برای سخنگو کردن یک عروس هلندی تنها، ثمر بخش‌تر از تلاش برای سخنگو کردن یک جفت از آن‌ها است. پرندگانی که به صورت جفتی یا گروهی نگهداری می‌شوند، به جای صاحبشان، با هم نوعان خود ارتباط برقرار می‌کنند. بر اساس همین استدلال، اگر می‌خواهید پرنده حرف زدن بیاموزد، اسباب بازی‌هایی که روی آنها آینه قرار دارد در اختیار پرنده نگذارید. چرا که پرنده تصور می‌کند تصویر خودش یک دوست است که می‌تواند با او ارتباط تنگاتنگ برقرار کند.

با پرنده‌های جوان شروع کنید. هر چه پرنده جوان‌تر باشد، احتمال حرف زدن و تقلید کارهای انسان در او بیشتر می‌شود.

بسیاری از متخصصان پیشنهاد می‌کنند که اگر می‌خواهید پرنده حرف زدن بیاموزد، سوت زدن را به او یاد ندهید. یادگیری سوت زدن آسان‌تر از یادگیری حرف زدن است و وقتی پرنده سوت زدن را یاد گرفت، احتمالا دیگر حرف زدن را یاد نمی‌گیرد. اگر می‌خواهید پرنده سوت زدن یاد بگیرد، مطمئن شوید کسی که سوت زدن را به او می آموزد در این کار مهارت دارد، تا در پایان از نتیجه کار راضی باشید. در غیر این صورت پرنده با صدایی کر کننده یک ملودی را بارها و بارها تقلید می‌کند.

با یک عبارت شروع کنید. این عبارت باید ساده و کوتاه باشد. مثل نام خود پرنده. عبارت را با لحنی آرام و واضح تکرار کنید تا پرنده بتواند آن را بیاموزد. بعضی افراد می‌خواهند عبارات را سریع برای پرنده تکرار کنند و در آخر کار وقتی می‌بینند پرنده به جای کلمه یک سری آوای مبهم و درهم که قابل فهم نیستند از حنجره‌اش خارج می‌کند، ناامید می‌شوند. عبارت منتخب را با تاکید و علاقه بیان کنید. پرنده‌ها نمایش را دوست دارند و وقتی واژه‌ها با تاکید بیان می‌شوند، به نظر می‌آید بهتر آن‌ها را یاد می‌گیرند. به همین خاطر است که بعضی از آن‌ها حرف‌های رکیک را خیلی سریع یاد می‌گیرند!

سعی کنید از عباراتی استفاده کنید که بتوانید در شرایط خاص از آن‌ها استفاده کنید. برای مثال، هر روز که روکش قفس پرنده را کنار می‌زنید به او «سلام» و «صبح بخیر» بگویید. وقتی می‌خواهید از اتاق خارج شوید بگویید «خداحافظ» یا وقتی می‌خواهید به او غذا بدهید بگویید «غذا می‌خوری؟» احتمال یادگیری عباراتی که شما و خانواده در برخورد با پرنده زیاد استفاده می‌کنید، توسط او بالا است. هر چه عبارتی که پرنده می‌شنود برایش جذاب‌تر باشد، احتمال اینکه روزی آن را یاد بگیرد بالاتر می‌رود. کلمات را تغییر ندهید. اگر به پرنده با کلمه خاصی صبح به خیر می‌گویید، در روز بعد آن را به کلمه دیگری تغییر ندهید.

جلسات تمرین را کوتاه برگزار کنید. پرورش دهندگان زمانی بین ده تا پانزده دقیقه را پیشنهاد می‌کنند.

پرنده را در محیطی ساکت آموزش دهید. تصور کنید چقدر سخت است که وقتی تلویزیون یا رادیو روشن است، بخواهید به حرف‌های یک نفر گوش کنید. شنیدن حرف‌های طرف مقابل در این شرایط سخت خواهد بود. مگر نه؟ اگر بخواهید پرنده را در همهمه تعلیم دهید، عروس هلندی صدای شما را نمی‌شنود و در نهایت نتیجه دلخواهتان را به دست نمی‌آورید. البته این نکته را در نظر داشته باشید که پرنده باید در زندگی روزمره اعضای خانواده حضور داشته باشد تا احساس تنهایی نکند. به یاد داشته باشید که پرنده برای اینکه حرف زدن را آغاز کند، باید محیط اطراف را امن بیابد.

در برابر حیوان خانگی خود صبور باشید. اگر احساس کلافگی می‌کنید جلسات تمرین را متوقف کنید. پرنده ناراحت بودن شما را تشخیص می‌دهد و خودش نیز ناراحت می‌شود. این چیزی نیست که شما و عروس هلندی‌تان بخواهید. سعی کنید سر حال به نظر بیایید. زیاد لبخند بزنید و اگر پرنده کارش را خوب انجام داد به او جایزه بدهید. اگر پرنده عبارت‌های ساده را یاد گرفت، سراغ عبارات سخت‌تر بروید. یک لیست از لغاتی که پرنده می‌تواند بگوید تهیه کنید (این کار خصوصا برای پرنده‌هایی که چند نفر با آن‌ها تمرین می‌کنند، بسیار مفید است).

وقتی با پرنده حرف نمی‌زنید، به او گوش کنید. عروس‌های هلندی و دیگر پرنده‌ها گاهی قبل از خواب سعی می‌کنند لغاتی را که می‌خواهند یاد بگیرند زیر لب زمزمه کنند. از آنجایی که صدای عروس‌های هلندی در این اوقات خیلی آهسته است، باید برای شنیدن پیشرفت پرنده به دقت گوش کنید.

شاید با خود فکر کنید تهیه سی دی و صدای ضبط شده که در روزنامه‌ها، مجلات و اینترنت تبلیغ می شوند کارساز است یا نه. واقع گرایانه ترین جوابی که می‌توان به این سوال داد «گاهی اوقات» است. بعضی پرنده‌ها با تکرارهای صداهای ضبط شده، که خوشبختانه در سال های اخیر مهیج‌تر و سر زنده‌تر شده‌اند، یاد می‌گیرند. بعضی دیگر از پرنده‌ها دوست دارند صدای ضبط شده صاحبشان را که عبارت مد نظر را تکرار می‌کند در زمانی که او حضور ندارد گوش کنند. ما با پخش کردن صدایی که عبارات را پشت سر هم بارها و بارها تکرار می‌کند مخالفیم. چرا که این کار در نهایت پرنده را خسته می‌کند. اگر حوصله پرنده سر برود، به احتمال زیاد تمرین و نوار را نادیده خواهد گرفت.

در نهایت اگر به نظر رسید که صبر و ممارست شما در تمرین نتیجه بخش نیست، باید این واقعیت که پرنده قرار نیست حرف بزند را بپذیرید. تنها دلیل نگهداری از یک پرنده به عنوان حیوان خانگی، توانایی حرف زدن او نیست. اگر عروس هلندی شما حرف نزد، باز هم او را به عنوان یک موجود بی نظیر دوست داشته باشید.

خرید طوطی با مزایا و معایب بسیاری همراه است. به عنوان کسانی که اکثر عمر خود را با حیوانات خانگی گذرانده‌اند، ما مسئولیت زیادی در مورد آموزش جامعه درباره پیچیدگی هایی نگهداری از طوطی، احساس می کنیم. نگهداری از یک پرنده خانگی لذت زیادی را وارد زندگی می کند اما مشکلات و سختی های خاص خودش را نیز دارد.

در اینجا ما لیستی از مواردی که هنگام نگهداری از یک طوطی به طور روزمره در زندگی اتفاق می افتد، تهیه کرده ایم. هدف از معایب، این نیست که بگوییم طوطی ها حیوانات خانگی مناسبی نیستند، بلکه صرفا به منظور ایجاد آگاهی در هنگام قبول سرپرستی این پرندگان است.

معایب

صدا: حتی کم صدا ترین طوطی ها، می توانند بسیار پر سر و صدا باشند. هرچند میزان بلندی صدا و نوع آن تا حد زیادی به گونه طوطی وابسته است. برای مثال گفته می شود که جیغ های انواع بزرگ کاکاتوها می توانند تا مسافت بسیار زیادی را پوشش دهند.

آشفتگی: پرندگان به محیطی تمیز نیاز دارند، با این حال به شدت اطراف خود را کثیف و شلوغ می کنند. در هر گوشه ای که نگاه کنید می توانید دانه های خوراکی آن‌ها را پیدا کنید. دیوارها با غذاهایی که آن‌ها به اطراف پرتاب می کنند پوشیده می شود و در کف اسباب بازی های آنان تجمع پیدا می کنند. در طبیعت این رفتار باعث کمک به محیط زیست می شود (با پخش کردن دانه ها) اما در خانه این گونه نیست. همچنین طوطی‌ها هنگام تمیز کردن خود ذرات غبار را وارد هوا می کنند. در ضمن هرچند وقت پرهای آنان می ریزد.

نگهداری از طوطی زندگی شما را تغییر خواهد داد: نگهداری از طوطی نیازمند فداکاری و اراده است. تنها با وقت گذاشتن مداوم است که طوطی شما خوشحال، رام و قابل کنترل خواهد بود.

رژیم غذایی: متاسفانه شما نمی‌توانید تنها به دانه‌ها یا محصولات آماده اکتفا کنید و غذای مناسب آنان باید توسط خودتان تهیه شود. تغذیه مناسب جلوی مشکلات جسمی، تغییر خلق‌و‌خو و گازگرفتن را می گیرد و پرهای طوطی شما را به نهایت زیبایی می رساند. پرندگانی که تغذیه نامناسبی دارند ممکن است پرهای خود را از دست بدهند یا حالت روحی نامناسبی پیدا کنند که نتیجه آن جیغ های متوالی و گازگرفتن است. استفاده از سبزیجات خام و میوه‌ها در حد تعادل یک شروع مناسب است.

اسباب بازی‌ها یک الزام هستند: هر پرنده‌ای نیاز به اسباب بازی در قفس خود دارد. طوطی‌ها دارای هوش فوق العاده ای هستند و عدم استفاده از آن، باعث ناراحتی و رنجش آن ها خواهد شد. حتی فنچ‌ها نیز برای حفظ شادابی خود به وسایلی برای تفریح نیاز دارند. طوطی‌ای که خسته شده و حوصله اش سر رفته، گاز میگیرد، به طور مکرر جیغ می‌کشد یا پرهای خود را می کند.

هزینه: هزینه های شما با خرج های اولیه آغاز می شود و در نظر داشته باشید که خیلی از گونه‌های طوطی‌ها بسیار گران قیمت هستند. قفس مورد نیاز آن‌ها به همراه اسباب بازی‌های مورد نیاز می تواند هزینه‌های کمر شکنی را ایجاد کند. آن‌ها هر چند هفته یکبار به وسایلی تازه برای سرگرمی نیاز دارند و غذای آنان باید به طور مداوم تهیه شود.

خطرات: بله، همچنین پرندگان بزرگتر دارای خطرات بیشتری هستند. بعضی طوطی ها بسیار بزرگ هستند و به دلیل عملکرد بر اساس غریزه می توانند برای شما، حیوانات خانگی دیگر یا اعضای خانواده خطراتی ایجاد کنند. شاید شما پرنده‌ای را در بچگی به سرپرستی قبول کرده باشید و رفتار ملایمی از او دیده اید اما هنگامی که طوطی به بلوغ می رسد، مشکلات هم ایجاد می شود. حتما قبل از خرید آموزش نحوه کنترل آن ها به هنگام حمله را ببینید.

پرواز: کوتاه کردن و چیدن پرهای طوطی یک زیان جدی است. پرواز طبیعی ترین ورزش برای آنان است و طوطی که نتواند پرواز کند به سرعت افسرده، بیمار و چاق خواهد شد. برای رام کردن طوطی شما نیازی به کوتاه کردن پرهای او ندارید و در واقع این کار به پروسه اهلی شدن و دوستی صدمه وارد می کند. اگر پرهای طوطی را کوتاه کنید تنها کاری که او می تواند انجام دهد پریدن از سمتی به سمت دیگر و گاز گرفتن است.

سیگار: اگر شما سیگار می کشید باید این کار را در بیرون و دور از طوطی خود انجام دهید. سیستم تنفسی پرندگان بسیار حساس می باشد و در فضای نامناسب دچار مشکلات جدی خواهد شد.

تعهدی برای یک عمر: طوطی ها زندگی‌ای طولانی دارند. مرغ عشق‌ها می توانند تا ۱۵-۲۵ سال و پرندگان بزرگتر گاهی تا ۶۰ سال عمر می کنند.

صدمات به خانه: تفاوتی ندارد طوطی کوچک یا بزرگ باشد، در هر حال منقار های آنان بسیار قوی است. نوک زدن در غریزه آنان می باشد و هیچ چیز جلوی آن را نمی گیرد. کافی است شما سر خود را برگردانید تا طوطی شما در مبل مورد علاقتان سوراخ بزرگی ایجاد کند. دیوار، لباس و هرچیزی که شما به آن توجه نکرده باشد در معرض خطر قرار دارد.

تغییر سبک زندگی: به احتمال زیاد این مورد یکی از بزرگترین مشکلاتی است که برای شما ایجاد خواهد شد. دیگر نمی توانید از شمع‌های معطر یا اسپری استفاده کنید، پنجره را باز بگذارید و خیلی موارد دیگر. طوطی‌ها مانند یک ساعت زنگ‌دار عمل و مشخص می‌کنند شما چه زمانی بیدار شوید، بخوابید و چه کاری را در چه زمانی انجام دهید.

کنترل شدن توسط پرنده: حتی کوچکترین طوطی‌ها دارای هوش فوق العاده زیادی هستند و ابدا حیوانات خانگی ساده ای نیستند. همه طوطی ها به طور ذاتی می دانند که چطور انسان‌ها را تحت تاثیر قرار دهند. این موضوع فقط یک نگاه بامزه هنگام خواستن اسباب بازی نیست. آنان شما را گاز می گیرند تا فضای خود را داشته باشند یا شروع به جیغ زدن می کنند تا از قفس خود بیرون بیایند. این موضوعات حتی در طوطی های تربیت شده نیز دیده می‌شود.

عشق آنان به شما می تواند به سرعت تغییر کند: از آن جایی که پرندگان حیواناتی خود کفا هستند، انسان های مورد علاقه خود را خودشان انتخاب می کنند و پس از این انتخاب هیچ کس حق ندارد نزدیک آنان یا شخص برگزیده شود! طوطی ها ممکن است وفاداری خود را تغییر دهند در صورتی که احساس کنند می توانند از شخصی دیگر، عشق بیشتری را دریافت کنند.

پرنده شما ممکن است هیچگاه صحبت نکند: اما می توانید مطمئن باشید که جیغ های او را خواهید شنید. آنان صداهای مخصوص خود را در زمان‌های مختلف و به دلایل مختلف ایجاد خواهند کرد.

کودکان: نگهداری از طوطی مانند این است که بخواهید از یک کودک نوپا برای همیشه نگهداری کنید. طوطی معمولا با کودکان روابط دوستانه ای ندارند، همچنین انرژی بالا و حرکات سریع کودکان می تواند باعث ترسیدن طوطی و در نتیجه گاز گرفته شدن شود.

هورمون‌ها: هر ساله و پس از رسیدن به بلوغ جنسی دو بار در سال، طوطی ها رفتار خاصی را پیدا می کنند که دلیل آن به نیازشان به جفت بر می گردد و کنترل آن‌ها در این زمان ها بسیار دشوارتر خواهد شد.

بغل کردن: اگر شما حیوان خانگی را برای این مورد می خواهید، سگ یا گربه گزینه‌های مناسب‌تری هستند.

عدم نگهداری مناسب از آنان، باعث توسعه مشکلات جدی خواهد شد: گاز گرفتن، کندن پرها و حتی جیغ کشیدن… پرندگاه ناراضی مشکلات رفتاری بسیاری را همراه با خود دارند. طوطی های در اسارت به عشق، زمان و احترام نیاز دارند.

مانند هر حیوان دیگری طوطی‌ها نیز برای نیاز های اولیه خود، تغذیه مناسب، محیط و آب مناسب به شما وابسته هستند. مواردی که در بالا ذکر شد شرایطی است که شما باید از آن ها آگاهی داشته باشید. اما در هر حال نگهداری از این حیوانات جذاب، فوایدی نیز دارد:

فواید

عشقی عجیب: طوطی‌ها همراه خود مشکلات و استرس بسیاری را ایجاد می کنند اما حسی که شما دارید وقتی که بر این مشکلات غلبه می کنید قابل توصیف نمی باشد. پیوندی که بین این پرنده و انسان شکل می گیرد بسیار خاص است.

زیبایی فوق العاده

شخصیت: هر پرنده‌ای شخصیت و خلق‌و‌خو خاص خودش را دارد و هیچ دو پرنده ای کاملا شبیه هم نیستند.

پیچیدگی آنان: همان طور که گفته شد طوطی‌ها پرندگاه بسیار باهوشی هستند و با حرکات و رفتار‌های خود می توانند لحظات فوق العاده‌ای را برای شما ایجاد کنند.

اعتماد: وقتی که طوطی شما را می پذیرد به این معنی است که شما را قابل اعتماد می داند. چه تعریفی بالاتر و صادقانه‌تر از این؟

ایجاد رابطه اجتماعی: یک راه خوب برای ملاقات با افراد جدید یا شکستن یخ گفت و گو، صحبت در مورد طوطی است. هنگامی که شما طوطی خود را برای پیاده روی بیرون می برید، ناگهان همه می خواهند ایستاده و با شما صحبت کنند.

پس از خواندن همه این مزایا و معایب، وقت آن رسیده است که از خود این سوالات را بپرسید: آیا شما آماده هستید که ۶۰ سال از عمر خود را از این موجود نگهداری کنید؟ آیا حاضر هستید که این تعهد را بدهید؟ با تغییر سبک زندگی خود مشکلی ندارید؟

هنگامی که می خواهید به سوالات بالا جواب بدهید به یاد داشته باشید که:

۷۵ درصد از طوطی هایی که در اسارت زندگی می کنند شرایط زندگی پایین تری از حد استاندارد دارند و به طور متوسط در ۷ سال اول زندگی خود ۵-۱۰ بار سرپرست آنان تغییر می کند.

اگر این موارد شما را نمی ترساند و حاضر هستید که قدم بعدی را بردارید، سعی کنید برای مدتی در یکی از جاهایی که از این حیوان نگهداری می کنند به صورت داوطلبانه کار کنید. با این کار درک بهتری از انتخاب خود پیدا خواهید کرد. این مرحله بسیار اهمیت دارد چرا که بسیاری افراد متوجه می شوند که آنان برای زندگی با طوطی ها مناسب نیستند. قبول این سرپرستی نیاز به تلاشی مستمر دارد و در صورتی که از انتخاب خود مطمئن نباشید، قطعا دلزده و خسته خواهید شد.

اگر هنوز هم از تصمیم خود مطمئن هستید، اگر حاضرید که عشق خود را به طور کامل به این حیوان بدهید. شما آمادگی قبول سرپرستی این موجود را دارید.

برای شما در ماجراجویی پیش رویتان آرزوی موفقیت می کنیم.