دسته: تصاویر

طوطی سانان پرندگان زیرک و باهوشی هستند. نگهداری از طوطی سانان و پرندگان زینتی علاقه زیادی میخواهد زیرا پرندگان عشق و انرژی مثبت را از شما دریافت می کنند و به زبان خودشان پاسخ می دهند. پرنده به نظافت و رسیدگی نیاز دارد. او مانند شیئی بی جان درگوشه ای از خانه شما نیست و سرو صدا دارد. اما عشق به پرنده این سختی ها را از بین می برد.

خصوصیات انواع طوطی ها

• بعضی پرندگان مانند فنچ، مرغ عشق و قناری می توانند ساعات زیادی را در خانه تنها بمانند اما طوطی سانانی چون کاسکو، کاکادو و طوطی سبز فورا از تنهایی افسردگی می گیرند و شروع به پرکنی می کنند.
• پرندگان در خانه به آرامش احتیاج دارند. آن ها با استرس کوچکی لال می شوند و یا سکته می کنند.
• پرندگان، همدم بسیار خوبی برای انسان ها هستند. آن ها اغلب با صاحبان خود می خوابند و بیدار می شوند.
• هر پرنده خصوصیات اخلاقی خاص خودش را دارد. به طور مثال مرغ عشق ها باید به صورت جفت نگهداری شوند و سمبل زیبایی، عشق و علاقه هستند.
• فنچ ها در دسته پرندگان ریز جثه قرار دارند و بسیار پر انرژی هستند.
• قناری، پرنده ای بلند و کشیده می باشد که به سلطان آواز معروف است.
• عروس هلندی در دسته طوطی سانان با جثه کوچک و تاج بلند قرار دارد. در دو طرف صورت عروس هلندی دایره هایی با رنگ نارنحی کمرنگ یا قرمز دیده میشود که به اصطلاح به آن “لپ گلی” میگویند. لپ گلی از نشانه های بارز عروس هلندی می باشد.
• کاسکوها پرندگان فوق حساس و مغروری هستند.

بیشتر بدانید:

۸ نکته برای آموزش حرف زدن به طوطی

روش نگهداری از طوطی ها

1. برای نگهداری از طوطی ها، روزانه برایشان موسیقی بگذارید. پرندگان عاشق صدای موسیقی هستند و با صدای موسیقی انرژی می گیرند و همخوانی می کنند.
2. اغلب پرندگان یک نفر را به عنوان دوست صمیمی خود انتخاب می کنند و برای او بسیار رام و دستی هستند.
3. پرندگانی که از زمان جوجه بودن نگهداری می کنید، به راحتی دستی می شوند و بسیار رابطه صمیمانه ای با شما خواهند داشت.
4. پرندگان احتیاج به نظافت روزانه قفس دارند. آن ها به سرعت از محیط آلوده دچار بیماری می شوند.
5. قفس باید متناسب با جثه پرنده به صورت استاندارد انتخاب شود.
6. نگهداری پرندگان شکاری کاری غیراخلاقی می باشد زیرا شما با این کار به انقراض زود هنگام آنها کمک می کنید.
7. عروس هلندی نیز مانند کفتر ها جَلد میشود(جَلد کردن، یعنی شناساندن محل زندگی به او و آماده کردن او برای پرواز و عادت دادن اش به محل زندگی در حالتی که همیشه به نقطه ی نگهداری اش باز گردد). اگر عروس هلندی از زمان جوجه بودن نگهداری شود، بسیار رام و دستی است.
8. کاسکوها نباید روزانه بیش از ۴ ساعت در خانه تنها بمانند. از جمله عوارض تنها ماندن کاسکو در خانه، پرکنی و افسردگی وی می باشد.

زمان تولید مثل طوطی سبزازکشوری به کشورتفاوت میکند.زمان تولید مثل این پرنده در هند، پاکستان وایران و سایرکشورهای خاورمیانه درطی ماه های دی و اردیبهشت میباشد. فصل زاد و ولد این پرنده درقاره افریقا درماه های فروردین وآذرمیباشد. طوطی سبز در طبیعت برروی قله درختان و یا درشکاف تنه های درخت و یا در شکاف سنگ ها و صخره ها و لانه های متروکه لانه سازی میکند. طوطی های موجود درقفس نیز برای تولید مثل نیاز به لانه های تکثیردارند وبدون آنها اقدام به تولید مثل و تخم گذاری نمی کنند لذا کسانی که علاقه مند به جوجه گیری ازطوطی سبزهستند باید لانه تکثیرتهیه نموده ودرقفس پرنده قراردهند لانه های تکثیر مناسب برای طوطی ملنگوهمانند لانه های تکثیر مورد استفاده عروس هلندی است وبرای شاه طوطی باید لانه های تکثیر کمی بزرگتر باشند تا پرنده با مشکلی مواجه نشود. لانه های تکثیر نباید ازچوب ساخته شده باشند، زیرا که ممکن است پرنده چوب آن را گاز گرفته و دراثرمرور زمان لانه را تخریب نماید.

🔹🔶 شاه طوطی ماده معمولا در سال دو بار و در هر بار دو تا سه تخم می گذارد واندازه های تخم ها بین ۲۷ تا ۳۴ میلی متر است و پرنده ماده مدت بیست وهشت روز برروی تخم ها می خوابد تا جوجه ها بیرون بیایند. شاه طوطی ماده از روز اول بیرون آمدن جوجه ها اقدام به تغذیه آنها میکند. جوجه ها معمولاً در طی ۴۹ روز پر و بال درمی اورند و پرنده ماده در حدود ۱۲ تا ۱۶ هفته به تغذیه آنها میپردازد و پس از این مدت جوجه ها خود باید غذا خوردن را شروع نمایند. طوطی ملنگوی ماده نیز دوبار در سال تخم می گذارد و در هر بار چهار تا پنج تخم می گذارد و مدت بیست و چهار روز بر روی تخم میخوابد تا جوجه ها از تخم بیرون بیایند. جوجه های بیرون آمده از تخم همگی بدون پر بوده و به رنگ صورتی با منقار زرد می باشند و پرنده مادر ناچار است تا ۴۹ روز به آنها غذا بدهد. بعد از گذشت هفت هفته جوجه ها قادر هستند لانه را ترک نموده و مستقل از پدر و مادر به زندگی خود ادامه دهند. وزن هر جوجه در حدود ۱۴ گرم است و در طول دو هفته اول زندگی، بیشتر کرک پرهای سفید و نرم جوجه ریخته و به تدریج پرهای دایمی جای آن ها را می گیرد. منقار جوجه ها به تدریج از زرد به صورتی تغییر رنگ داده و ظرف ۳ تا ۴ هفته به رنگ قرمز در می آید. در پنج هفتگی پوششی از پرهای نرم سبز تمامی بدن پرنده را خواهد پوشاند در شش هفتگی پرهای دم ظاهر می شود. تا سن یک سالگی که طوطی جوان اولین پر ریزی خود را انجام میدهد، هنوز حلقه سیاه و صورتی دورگردن در پرنده نر به وضوح دیده نخواهد شد.

از میان پرندگان زیبا و کنجکاو، طوطی پرنده ای بسیار پر سرو صدا و فوق العاده باهوش است و به طوری که همه چیز را گوش می کند و مانند یک ضبط در درونش ثبت می کند. و آن حرف ها را به شما پس می دهد.

این یک طوطی است

طوطی پرنده ای باهوش  و کنجکاو است. طوطی پرنده ای پر سر و صدا است. طوطی ها همراه گروهی از کلاغ ها به عنوان باهوش ترین پرندگان محسوب می شوند. قدرت تقلید صدای انسان ها، آنها را به عنوان موجوداتی اهلی در آورده است.

طوطی هر چیزی را به سادگی نمی خورد، ابتدا آن را در دهانش مزه می کند، و می فهمد آیا آن ماده خوراکی است و یا خیر؟

نحوه بالا رفتن از درخت طوطی بسیار جالب است، او از نوکش مثل پا استفاده می کند.

خانه طوطی:

طوطی در جاهای گرم زندگی می کند.

طوطی ها سرما را به علت این که سیستم بدنی حساسا س تری دارند بیش تر احساس می کنند وآن ها زبان ندارند که بگویند که سردشان است و نیاز دارند تا گرم شوند. و اگر شما طوطی زیبا را در منزل نگه دای می کنید این شما هستید که باید بر طبق علائم متوجه شوید که آیا طوطی تان سردش است یا نه !

غذای طوطی:

طوطی ها به غذا خوردن در کنار انسان ها علاقه دارند چون موجوداتی اجتماعی هستند، و به زندگی در کنار انسان ها علاقه نشان می دهند.

به طور کلی غذای طوطی، دانه ها میوه ها و آجیل است. و البته تخمه خوردن آن ها ر جای خود بسیار جالب است. آن ها پوست تخمه را می کنند و فقط مغز آن را می خورند.

غذاهایی که دارای شکلات، کاکائو، کافئین، غذاهای چرب، ادویه جاتف گوشت خام، قارچ و…… برای طوطی ضرر دارد

عروس هلندی یا کوکاتیل:

طوطی هایی نسبتا کوچک و یکی از بهترین حیوانات خانگی که در رنگ های مختلف وجود دارد و قیمت آن ها به نسبت رنگ آن متفاوت است. طبیعت ملایم آنها را به یکی از بهترین پرندگان برای کودکان بدل کرده است.

عمر متوسط آن ها بین ۱۵ تا ۲۰ سال است اما عمر بسیار بیشتر هم برای این پرنده شنیده شده است. رژیم غذایی مناسب و تحرک کافی می تواند عمر آنها را افزایش داده و باعث شود همواره پرنده شاد و سرحال داشته باشید. موضوعی که گاها گزارش شده باعث خشونت طوطی عروس هلندی یا ککاتیل می شود قرار گرفتن در تاریکی مطلق است. بهتر است همواره یک چراغ خواب کوچک برای آن ها فراهم کنید.

طوطی اکلکتوس یا اصیل:

اکلکتوس، طوطی ای بسیار زیبا، آرام، باهوش و از بومیان استرالیاست.

نر آن به رنگ های سبز و دم آبی و قرمز و ماده آن به رنگ قرمز زرشکی همراه با سینه آبی و منقار سیاه می باشد

متوسط عمر این طوطی ۳۰ تا ۳۵ سال است اما گاها تا ۷۵ سال هم عمر می کنند.

طوطی های آمازون:

با 27 نژاد و زیرگونه مختلف دومین طوطی های معروف و مورد علاقه مردم در جهان هستند. رفتار مهربان و میل به بازیگوشی آن ها به همراه رنگ زیبا و توانایی نسبی حرف زدن آن ها را در این جایگاه در میان طوطی ها قرار داده است .

کاسکو:

کاسکو ها باهوش ترین طوطی های روی زمین هستند و بیشترین تمایل به سخنگو شدن را از خود نشان می دهند.

طوطی های باجریگار :

باجریگار که در ایران به اشتباه مرغ عشق نامیده می شود به دلیل توانایی سخن گفتن و سادگی نگهد اری بسیار مشهور است.

طوطی اکلکتوس:

این طوطی های عجیب از قابلیت سخنگویی بسیار بالایی برخوردار هستند . میل به جفت گیری و تولید مثل در اسارت در این طوطی ها بالاست و اکلکتوس های نر و ماده از نظر ظاهری با هم تفاوت مشهودی دارند . مجموعه این عوامل باعث شده تا طرفداران زیادی را به خود اختصاص دهند. اکلکتوس ها پر سر و صدا ولی بسیار بازیگوش و خود سر هستند.

طوطی های ماکائو:

این نوع طوطی بسیار بزرگ جثه هستند و دارای رنگ و تنوع خودشان بسیار خیره کننده می باشند.

طوطی پاینس:

انواع زیادی از این نوع طوطی در جهان وجود دارد ولی در ایران نوع سر آبی آن محبوب است . قدرت سخن گویی این دسته از طوطی ها خیلی خیلی کم است.

طوطی لوری و لوریکیت ها:

با دانستن سازش های منحصر به فرد آناتومی پرندگان، شاید رفتارهای طوطی‌ها را بهتر بشناسیم. در این مطلب سعی می‌کنیم ظرفیت‌های حسی طوطی‌ها از قبیل بینایی، شنوایی، ذائقه، بویایی و لامسه را برای خوانندگان گرامی ارائه کنیم، باشد که در شناسائی احتیاجات و رفتارهای طوطی‌ها کمکی کرده باشیم.

بینایی طوطی

اکثر پرندگان به فعالیت های روزانه شان به توانائی بینایی تکیه زیادی دارند. در گونه های مختلف پرندگان توانایی بینائی در حدود ۲ تا ۸ برابر پستانداران از قدرت بیشتری برخوردار است، بدین علت است که چشم های پرندگان در مقایسه با اندازه سرشان بزرگتر است و تصویری که در شبکیه چشم ایجاد می شود نیز به همان نسبت بزرگتر است. شبکیه پرندگان دارای تعداد فراوان سلول های مخروطی است که باعث افزایش تیز بینی پرندگان می شود. به عنوان مثال شبکیه چشم شاهین ۳۰۰۰۰۰ سلول مخروطی در میلی متر مربع دارد که این سلول ها در چشم انسان ۱۴۷۰۰۰ سلول است. علاوه بر این در چشم پرندگان هر سلول مخروطی با یک آکسون به مرکز بینائی مغز متصل است در صورتی که در چشم انسان ۷-۶ میلیون سلول مخروطی تنها با یک میلیون آکسون با مغز ارتباط برقرار می کنند.
شکل چشم ها نیز در پرندگان مختلف، متفاوت است. در طوطی ها چشم به صورت مسطح است که باعث می شود تصویر کوچکتری در شبکیه ایجاد گردد. بدین علت است که تیز بینی طوطی در مقایسه با گونه های دیگر پرندگان به خصوص پرندگان شکاری کاهش چشمگیری دارد.
کره چشم پرندگان نامتقارن است و دید دو چشمی دارند. کره چشم تقریباً تمام حدقه را پر می کند به همین علت حرکت چشم ها در مقایسه با پستانداران محدود است. با این وجود پرندگان سر و گردن خود را با وسعت زیاد می توانند بچرخانند. حرکت کره چشم در طوطی ها بر خلاف پستانداران مستقل از دیگری انجام می شود.
عنبیه یا قسمت رنگی چشم بر اساس سن، جنس و گونه طوطی ها می تواند رنگ مختلف داشته باشد. بر خلاف چشم پستانداران، شبکیه چشم پرندگان عاری از رگ های خونی هستند به همین علت باعث کاهش پراکندگی نور و سایه می شود. طوطی ها اغلب در مواجهه با یک اسباب بازی یا منظره جدید، بدن یا سر خود را به طرف آن حرکت می دهند. مطالعات رفتارشناسی پرندگان نشان می دهد که پرندگان اغلب مناظر دور دست را با استفاده از جوانب و با محدوده یک چشم مشاهده می کنند.
عدسی چشم پرندگان در مقایسه با عدسی پستانداران نرم تر و لطیف تر است. پرندگان قادر به دیدن امواج uv با کمتر از ۴۰۰ نانومتر هستند، در صورتی که این امواج در پستانداران توسط عدسی سفید متمایل به زرد رنگ فیلتر می شود.
در انسان بینائی بر پایه سه رنگی (آبی، سبز و قرمز) استوار است در حالی که در پرندگان چهار رنگی و در بعضی از انواع پرندگان پنج رنگی پایه بینائی را تشکیل می دهند. سیستم بینایی پرندگان بر پایه اشعه uv، فلورسنت، آبی، سبز و قرمز استوار است. استعداد بینایی اشعه uv در رفتار طوطی ها نقش بسیار مهمی را بازی می کند. پرهای اکثر طوطی ها امواج uv را منعکس می کنند و مشاهده این انعکاسات برای توجه جفت و جفت یابی بسیار کمک می کند. بعضی از میوه ها و دانه ها مانند خرمالوی ژاپنی، انگور سبز و انجیر اشعه uv را منعکس می کنند. انعکاس uv برای تشخیص و پیدا کردن غذا توسط طوطی بسیار مهم می باشد. بعضی از گل ها، حشرات، ادرار و مدفوع جوندگان نیز اشعه uv را منعکس می کنند که در تشخیص پرنده کمک می کنند. به علاوه انعکاس بیش از حد اشعه uv از محوطه دهانی جوجه ها در غذا دهی آنها توسط والدینشان کمک شایانی می کند. علاوه بر این ها پرندگان از امواج uv خورشید به همراه رنگ های دیگر آن در جهت یابی نیز استفاده می کنند.
پرندگان قادرند فرکانس های موجود در فضا را که تا حدود ۱۶۰ هرتز هستند تشخیص دهند که این رقم برای انسان ۶۰-۵۰ هرتز می باشد. بنابر این اکثر نورهای مصنوعی، نورهای غیر ممتد را برای طوطی ایجاد می کنند. این نورها که در حدود ۱۲۰-۱۰۰ هرتز فرکانس دارند یکسری حرکات پاندولی ایجاد می کنند که برای انسان قابل مشاهده نیست ولی برای پرنده خسته کننده است. نورهای مصنوعی و نور عبور کرده از شیشه برای طوطی یک نور مناسب با طیف کامل نیست بنابر این باید سعی گردد منبع نور با طیف کامل و فرکانس بالا در اختیار پرنده قرار گیرد.
تغییرات رفتاری مانند بی میلی به پرواز، بالا نگه داشتن یک پنجه به صورت باز، غیر طبیعی نگهداشتن سر، پر کنی، بی اشتهایی و بسیاری موارد دیگر می تواند به طور عمده مربوط به مشکلات بینایی و تأمین نکردن نورهای مناسب برای پرنده باشد. به علاوه به وجود آمدن مشکلات بینایی مانند کوری در نتیجه آب مرواریدی شدن چشم، رخداد های متداول در طوطی ها هستند که می تواند در اثر عدم کیفیت مناسب زندگی اتفاق افتاده باشد.

حس شنوایی طوطی

پرندگان برای تشخیص شکارچی و شکارشان، جهت یابی کردن در آسمان و فضای اطرافشان و ارتباط با هم نوعانشان به توانایی حس شنوایی شان تکیه می کنند. آوازها و صداهایی که به وسیله پرندگان تولید می شوند از جمله پیچیده ترین ارتعاشات صوتی شناخته شده هستند و این پیچیدگی باعث ایجاد اشتیاق بیشتری نسبت به درک اینکه چگونه پرندگان می توانند بشنوند، در انسان می گردد.
آناتومی گوش در پرندگان دارای یکسری تضادهای مشخص با آناتومی گوش اکثر پستانداران می باشد. این تفاوت ها شامل عدم وجود گوش خارجی در پرندگان، استخوان گوش میانی منفرد (در پستانداران این قسمت شامل ۱۳ استخوان است) و گیرنده های شنوایی بسیار کوتاهتر در بافت پوششی گوش داخلی می باشد.
اپیتلیوم کوتاه حسی در پرندگان، احتمالاً نشان دهنده میزان محدودیت های شنوایی در مقایسه با پستانداران است. تفاوت شگفت آور دیگر بین پستانداران و پرندگان در سازماندهی سلول های مودار حسی در اپیتلیوم شنوایی است. نتیجه عملکرد این تفاوت ها مبهم است، اما در مغایرت قابل توجه با سلول های موئی پستانداران این سلول ها در پرندگان دارای قابلیت ترمیم پس از آسیب های در معرض صدای شدید قرار گرفتن و یا مسمومیت های داروئی هستند. این خاصیت سلول ها در ترمیم خودشان بسیار شگفت انگیز است. پرندگان شنوایی خود را با احیای سلول های مودار خود دوباره به دست می آورند. بسیاری از انواع ناشنوایی در انسان وابسته به صدمات سلول های مودار گوش و یا از دست رفتن عملکرد درست آنها و بدین گونه کشف بازآفرینی سلول های مودار در پرندگان، اشتیاق مضاعفی در شناخت آناتومی گوش پرندگان در انسان ایجاد کرده است.
پرندگان به طور معمول، به استثناء شکارچی های شبانه مثل جغد، در درک صداهای از راه دور قوی نیستند. به دلیل سرهای کوچکشان و گوش های نزدیک به همشان، تفاوت های زمانی و تفاوت های شدت بین صداهایی که به گوش های یک پرنده می رسد، بسیار ناچیز است.
پیچیدگی های جسمانی و ساختارهای فرکانس بسیاری از تلفظ ها در پرندگان این تردید را بر می انگیزد که ممکن است پرندگان دارای توانایی های اختصاصی بسیار خوبی برای تشخیص تفاوت های کوچک در فرکانس، دامنه ها و خصوصیات فیزیکی صداها باشند. انسان می تواند یک دسی بل تفاوت در شدت صداهای خالص را تفکیک کند در حالیکه پرندگان معمولا نیاز به تفاوتی بین ۲ تا ۵ دسی بل را دارند.

چشایی و بویایی طوطی

جوانه های چشایی در بیشتر گونه های پرندگان در قاعده زبان قرار دارند. در مقایسه با پستانداران، پرندگان حس چشایی ضعیفی دارند، در حالیکه انسان حدود ۹۰۰۰ جوانه چشایی دارد، طوطی ها در حدود ۴۰۰-۳۰۰ عدد جوانه چشایی دارند. طوطی ها تعداد جوانه چشایی قوی تری نسبت به سایر پرندگان مثل مرغ با ۳۵۰-۲۵۰ عدد و کبوتر با ۷۵-۳۷ عدد، دارند.
با وجود تعداد کم جوانه های چشایی در پرندگان، مطالعات نشان داده است که مزه ها می توانند بر انتخاب و مقدار مصرف غذا مؤثر باشند. با این حال که ثابت شده است اکثر پرندگان به آسانی مزه نمک و اسید را تشخیص می دهند، اما مواد شیرین اثر محرک مؤثر ندارند. پاسخ دهی به مزه های مختلف در پرندگان بسیار گسترده است. مرغ عشق و برخی طوطی ها نشان داده اند که مواد آبکی شیرین را به آب ترجیح می دهند.
با وجود اینکه مطالعات بیشتری برای اهمیت ترجیح دادن مزه ها در طوطی ها نیاز است، تردیدی وجود ندارد که مزه ها در انتخاب یا عدم انتخاب غذا در طوطی ها نقش بازی می کنند.
گیرنده های حفره بویایی به طور معمول در قسمت پشتی بینی قرار دارند. تارهای عصبی گیرنده ها از میان اپیتلیوم بویایی به سوی منطقه ای در داخل مغز به نام پیاز بویایی حرکت می کنند که در طوطی ها در مقایسه با سایر گونه های پرندگان به طور ملموسی کوچکتر است. به طور جالب توجهی گونه های مختلف پرندگان با پیاز بویایی کوچکشان، آستانه های بویایی وسیعی دارند. در مقایسه با پستانداران مثل انسان، سگ و موش ها، پرندگان ثابت کرده اند که گنجایش بویایی قابل مقایسه ای در یادگیری های شرطی دارند.
اگرچه مطالعات در مورد توانایی های بویایی طوطی سانان کم است، گونه های مختلف پرندگان از نشانه های بویایی برای یافتن محل غذا، جهت یابی، مسیر یابی و بازگشت به لانه، تولید مثل و پرورش جوجه ها و انتخاب مصالح خانه سازی استفاده می کنند.

لامسه طوطی

منقار و پوست طوطی ها دارای گیرنده های مختلف حسی شامل لمسی، گرما و درد می باشند که به پرنده اطلاعات بیشتری در مورد محیط اطرافش می دهند. علاوه بر آنها گیرنده های لرزشی نیز در پوست، منقار و پاها که تعداد زیادی را شامل می شوند یافت می شوند. این گیرنده ها در نزدیکی فولیکول های پر و عضلات وابسته به فولیکول ها قرار دارند که موقعیت پرها را در ارتباط با بدن مخابره می کنند.
نوع دیگری از گیرنده ها که در پرندگان وجود دارد گیرنده های مکانیکی است که توانایی طوطی ها در خرد کردن غذا توسط منقار و پاهایشان وابسته به آن است. گیرنده های مکانیکی حساس در پاهای طوطی ها ممکن است به آنها برای حس کردن زمین لرزه که برای صاحبانشان غیر قابل لمس است کمک کنند.
بی نظمی پرها ممکن است توسط گیرنده های مکانیکی تشخیص داده شود و باعث تحریک رفتار خود آرایی در پرنده شود. کنترل و الگوهای پرواز ممکن است به وسیله گیرنده های مکانیکی که تلاطم و ارتعاشات ناشی از جریان های هوا را تشخیص می دهند تنظیم شود.

گیرنده های دمایی پرندگان احتمالاً پایانه های عصبی آزادی هستند که در پوست، به خصوص در منقار و زبان وجود دارند. گیرنده های دمای پوست در همکاری با گیرنده های دمای بدن هستند و آن هائی که در منقار هستند ممکن است مسئول تنظیم دما در هنگام خوابیدن بر روی تخم باشند. گیرنده های درد به تحریکات مکانیکی و دمایی پاسخ می دهند و در منقار و پوست حضور دارند. مطالعات نشان می دهند که پرندگان به درد، هم با واکنش گریختن و هم با پاسخ بی حرکتی پاسخ بدهند و این پاسخ ها ممکن است با وساطت انواع مختلف گیرنده های درد همراه باشد. در مجموع مطالعات قطع نوک نشان می دهد که پرندگان ممکن است بتوانند در این حالت درد مزمن را تحمل کنند.

نتیجه گیری از حواس ۵ گانه طوطی‌‌‌‌‌

طوطی ها دنیا را هم از راه های شبیه به پستانداران و هم از راه های متفاوت از پستانداران تجربه می کنند. این آشکار است که بینایی، شنوایی، تلفظ، چشایی، بویایی و حس لامسه نقش حیاتی را در زندگی روزانه طوطی ها بازی می کنند. بسیاری از رفتارهای عادی و غیر عادی طوطی ها را از طریق اینکه چگونه این پرندگان دنیای پیرامون خود را درک می کنند بهتر می توان شناخت. مطالعات بیشتر در مورد درک حواس در طوطی ها می تواند دانش ما را وسعت بخشد و ما را در بهبود زندگی این مخلوقات با شکوه تواناتر سازد.

یکی از بهترین مزایای داشتن عروس هلندی این است که احتمال دارد پرنده به یک سخنگوی با استعداد تبدیل شود. با اینکه بسیاری از عروس‌های هلندی حرف زدن را می‌آموزند، اما هیچ تضمینی در این رابطه وجود ندارد. راهکارهای زیر به منظور آموزش حرف زدن به عروس هلندی بیان می شوند، اما لطفا اگر پرنده هیچوقت حرف نزد، از او ناامید نشوید.

به خاطر داشته باشید که زبان، وسیله ای است که انسان‌ها و حیوانات برای برقراری ارتباط با دیگران از آن استفاده می‌کنند. بیشتر جوجه‌ها زبان پدر و مادرشان را می‌آموزند چرا که با استفاده از آن می‌توانند با والدین و دسته خود ارتباط برقرار کنند. عروس هلندی که توسط انسان‌ها بزرگ شده، ممکن است صداهایی را که دوستان انسانش می سازند، تقلید کند. اما اگر یک عروس هلندی دیگر هم داشته باشید، آن دو ممکن است مصاحبت با یکدیگر را سرگرم کننده‌تر از یادگیری زبان شما بیابند.

بیشتر متخصصین معتقدند بهترین زمان آموزش حرف زدن به عروس هلندی، از زمان ترک لانه تا اولین سالگرد تولد او است. احتمال اینکه یک عروس هلندی بالغ حرف زدن را بیاموزد، خیلی کمتر از احتمال یادگیری زبان توسط یک پرنده جوان است. احتمال حرف زدن جنس نر بیشتر است. اما ما چند ماده پر حرف هم دیده‌ایم.

راهکارهای حرف زدن

تلاش برای سخنگو کردن یک عروس هلندی تنها، ثمر بخش‌تر از تلاش برای سخنگو کردن یک جفت از آن‌ها است. پرندگانی که به صورت جفتی یا گروهی نگهداری می‌شوند، به جای صاحبشان، با هم نوعان خود ارتباط برقرار می‌کنند. بر اساس همین استدلال، اگر می‌خواهید پرنده حرف زدن بیاموزد، اسباب بازی‌هایی که روی آنها آینه قرار دارد در اختیار پرنده نگذارید. چرا که پرنده تصور می‌کند تصویر خودش یک دوست است که می‌تواند با او ارتباط تنگاتنگ برقرار کند.

با پرنده‌های جوان شروع کنید. هر چه پرنده جوان‌تر باشد، احتمال حرف زدن و تقلید کارهای انسان در او بیشتر می‌شود.

بسیاری از متخصصان پیشنهاد می‌کنند که اگر می‌خواهید پرنده حرف زدن بیاموزد، سوت زدن را به او یاد ندهید. یادگیری سوت زدن آسان‌تر از یادگیری حرف زدن است و وقتی پرنده سوت زدن را یاد گرفت، احتمالا دیگر حرف زدن را یاد نمی‌گیرد. اگر می‌خواهید پرنده سوت زدن یاد بگیرد، مطمئن شوید کسی که سوت زدن را به او می آموزد در این کار مهارت دارد، تا در پایان از نتیجه کار راضی باشید. در غیر این صورت پرنده با صدایی کر کننده یک ملودی را بارها و بارها تقلید می‌کند.

با یک عبارت شروع کنید. این عبارت باید ساده و کوتاه باشد. مثل نام خود پرنده. عبارت را با لحنی آرام و واضح تکرار کنید تا پرنده بتواند آن را بیاموزد. بعضی افراد می‌خواهند عبارات را سریع برای پرنده تکرار کنند و در آخر کار وقتی می‌بینند پرنده به جای کلمه یک سری آوای مبهم و درهم که قابل فهم نیستند از حنجره‌اش خارج می‌کند، ناامید می‌شوند. عبارت منتخب را با تاکید و علاقه بیان کنید. پرنده‌ها نمایش را دوست دارند و وقتی واژه‌ها با تاکید بیان می‌شوند، به نظر می‌آید بهتر آن‌ها را یاد می‌گیرند. به همین خاطر است که بعضی از آن‌ها حرف‌های رکیک را خیلی سریع یاد می‌گیرند!

سعی کنید از عباراتی استفاده کنید که بتوانید در شرایط خاص از آن‌ها استفاده کنید. برای مثال، هر روز که روکش قفس پرنده را کنار می‌زنید به او «سلام» و «صبح بخیر» بگویید. وقتی می‌خواهید از اتاق خارج شوید بگویید «خداحافظ» یا وقتی می‌خواهید به او غذا بدهید بگویید «غذا می‌خوری؟» احتمال یادگیری عباراتی که شما و خانواده در برخورد با پرنده زیاد استفاده می‌کنید، توسط او بالا است. هر چه عبارتی که پرنده می‌شنود برایش جذاب‌تر باشد، احتمال اینکه روزی آن را یاد بگیرد بالاتر می‌رود. کلمات را تغییر ندهید. اگر به پرنده با کلمه خاصی صبح به خیر می‌گویید، در روز بعد آن را به کلمه دیگری تغییر ندهید.

جلسات تمرین را کوتاه برگزار کنید. پرورش دهندگان زمانی بین ده تا پانزده دقیقه را پیشنهاد می‌کنند.

پرنده را در محیطی ساکت آموزش دهید. تصور کنید چقدر سخت است که وقتی تلویزیون یا رادیو روشن است، بخواهید به حرف‌های یک نفر گوش کنید. شنیدن حرف‌های طرف مقابل در این شرایط سخت خواهد بود. مگر نه؟ اگر بخواهید پرنده را در همهمه تعلیم دهید، عروس هلندی صدای شما را نمی‌شنود و در نهایت نتیجه دلخواهتان را به دست نمی‌آورید. البته این نکته را در نظر داشته باشید که پرنده باید در زندگی روزمره اعضای خانواده حضور داشته باشد تا احساس تنهایی نکند. به یاد داشته باشید که پرنده برای اینکه حرف زدن را آغاز کند، باید محیط اطراف را امن بیابد.

در برابر حیوان خانگی خود صبور باشید. اگر احساس کلافگی می‌کنید جلسات تمرین را متوقف کنید. پرنده ناراحت بودن شما را تشخیص می‌دهد و خودش نیز ناراحت می‌شود. این چیزی نیست که شما و عروس هلندی‌تان بخواهید. سعی کنید سر حال به نظر بیایید. زیاد لبخند بزنید و اگر پرنده کارش را خوب انجام داد به او جایزه بدهید. اگر پرنده عبارت‌های ساده را یاد گرفت، سراغ عبارات سخت‌تر بروید. یک لیست از لغاتی که پرنده می‌تواند بگوید تهیه کنید (این کار خصوصا برای پرنده‌هایی که چند نفر با آن‌ها تمرین می‌کنند، بسیار مفید است).

وقتی با پرنده حرف نمی‌زنید، به او گوش کنید. عروس‌های هلندی و دیگر پرنده‌ها گاهی قبل از خواب سعی می‌کنند لغاتی را که می‌خواهند یاد بگیرند زیر لب زمزمه کنند. از آنجایی که صدای عروس‌های هلندی در این اوقات خیلی آهسته است، باید برای شنیدن پیشرفت پرنده به دقت گوش کنید.

شاید با خود فکر کنید تهیه سی دی و صدای ضبط شده که در روزنامه‌ها، مجلات و اینترنت تبلیغ می شوند کارساز است یا نه. واقع گرایانه ترین جوابی که می‌توان به این سوال داد «گاهی اوقات» است. بعضی پرنده‌ها با تکرارهای صداهای ضبط شده، که خوشبختانه در سال های اخیر مهیج‌تر و سر زنده‌تر شده‌اند، یاد می‌گیرند. بعضی دیگر از پرنده‌ها دوست دارند صدای ضبط شده صاحبشان را که عبارت مد نظر را تکرار می‌کند در زمانی که او حضور ندارد گوش کنند. ما با پخش کردن صدایی که عبارات را پشت سر هم بارها و بارها تکرار می‌کند مخالفیم. چرا که این کار در نهایت پرنده را خسته می‌کند. اگر حوصله پرنده سر برود، به احتمال زیاد تمرین و نوار را نادیده خواهد گرفت.

در نهایت اگر به نظر رسید که صبر و ممارست شما در تمرین نتیجه بخش نیست، باید این واقعیت که پرنده قرار نیست حرف بزند را بپذیرید. تنها دلیل نگهداری از یک پرنده به عنوان حیوان خانگی، توانایی حرف زدن او نیست. اگر عروس هلندی شما حرف نزد، باز هم او را به عنوان یک موجود بی نظیر دوست داشته باشید.

خرید طوطی با مزایا و معایب بسیاری همراه است. به عنوان کسانی که اکثر عمر خود را با حیوانات خانگی گذرانده‌اند، ما مسئولیت زیادی در مورد آموزش جامعه درباره پیچیدگی هایی نگهداری از طوطی، احساس می کنیم. نگهداری از یک پرنده خانگی لذت زیادی را وارد زندگی می کند اما مشکلات و سختی های خاص خودش را نیز دارد.

در اینجا ما لیستی از مواردی که هنگام نگهداری از یک طوطی به طور روزمره در زندگی اتفاق می افتد، تهیه کرده ایم. هدف از معایب، این نیست که بگوییم طوطی ها حیوانات خانگی مناسبی نیستند، بلکه صرفا به منظور ایجاد آگاهی در هنگام قبول سرپرستی این پرندگان است.

معایب

صدا: حتی کم صدا ترین طوطی ها، می توانند بسیار پر سر و صدا باشند. هرچند میزان بلندی صدا و نوع آن تا حد زیادی به گونه طوطی وابسته است. برای مثال گفته می شود که جیغ های انواع بزرگ کاکاتوها می توانند تا مسافت بسیار زیادی را پوشش دهند.

آشفتگی: پرندگان به محیطی تمیز نیاز دارند، با این حال به شدت اطراف خود را کثیف و شلوغ می کنند. در هر گوشه ای که نگاه کنید می توانید دانه های خوراکی آن‌ها را پیدا کنید. دیوارها با غذاهایی که آن‌ها به اطراف پرتاب می کنند پوشیده می شود و در کف اسباب بازی های آنان تجمع پیدا می کنند. در طبیعت این رفتار باعث کمک به محیط زیست می شود (با پخش کردن دانه ها) اما در خانه این گونه نیست. همچنین طوطی‌ها هنگام تمیز کردن خود ذرات غبار را وارد هوا می کنند. در ضمن هرچند وقت پرهای آنان می ریزد.

نگهداری از طوطی زندگی شما را تغییر خواهد داد: نگهداری از طوطی نیازمند فداکاری و اراده است. تنها با وقت گذاشتن مداوم است که طوطی شما خوشحال، رام و قابل کنترل خواهد بود.

رژیم غذایی: متاسفانه شما نمی‌توانید تنها به دانه‌ها یا محصولات آماده اکتفا کنید و غذای مناسب آنان باید توسط خودتان تهیه شود. تغذیه مناسب جلوی مشکلات جسمی، تغییر خلق‌و‌خو و گازگرفتن را می گیرد و پرهای طوطی شما را به نهایت زیبایی می رساند. پرندگانی که تغذیه نامناسبی دارند ممکن است پرهای خود را از دست بدهند یا حالت روحی نامناسبی پیدا کنند که نتیجه آن جیغ های متوالی و گازگرفتن است. استفاده از سبزیجات خام و میوه‌ها در حد تعادل یک شروع مناسب است.

اسباب بازی‌ها یک الزام هستند: هر پرنده‌ای نیاز به اسباب بازی در قفس خود دارد. طوطی‌ها دارای هوش فوق العاده ای هستند و عدم استفاده از آن، باعث ناراحتی و رنجش آن ها خواهد شد. حتی فنچ‌ها نیز برای حفظ شادابی خود به وسایلی برای تفریح نیاز دارند. طوطی‌ای که خسته شده و حوصله اش سر رفته، گاز میگیرد، به طور مکرر جیغ می‌کشد یا پرهای خود را می کند.

هزینه: هزینه های شما با خرج های اولیه آغاز می شود و در نظر داشته باشید که خیلی از گونه‌های طوطی‌ها بسیار گران قیمت هستند. قفس مورد نیاز آن‌ها به همراه اسباب بازی‌های مورد نیاز می تواند هزینه‌های کمر شکنی را ایجاد کند. آن‌ها هر چند هفته یکبار به وسایلی تازه برای سرگرمی نیاز دارند و غذای آنان باید به طور مداوم تهیه شود.

خطرات: بله، همچنین پرندگان بزرگتر دارای خطرات بیشتری هستند. بعضی طوطی ها بسیار بزرگ هستند و به دلیل عملکرد بر اساس غریزه می توانند برای شما، حیوانات خانگی دیگر یا اعضای خانواده خطراتی ایجاد کنند. شاید شما پرنده‌ای را در بچگی به سرپرستی قبول کرده باشید و رفتار ملایمی از او دیده اید اما هنگامی که طوطی به بلوغ می رسد، مشکلات هم ایجاد می شود. حتما قبل از خرید آموزش نحوه کنترل آن ها به هنگام حمله را ببینید.

پرواز: کوتاه کردن و چیدن پرهای طوطی یک زیان جدی است. پرواز طبیعی ترین ورزش برای آنان است و طوطی که نتواند پرواز کند به سرعت افسرده، بیمار و چاق خواهد شد. برای رام کردن طوطی شما نیازی به کوتاه کردن پرهای او ندارید و در واقع این کار به پروسه اهلی شدن و دوستی صدمه وارد می کند. اگر پرهای طوطی را کوتاه کنید تنها کاری که او می تواند انجام دهد پریدن از سمتی به سمت دیگر و گاز گرفتن است.

سیگار: اگر شما سیگار می کشید باید این کار را در بیرون و دور از طوطی خود انجام دهید. سیستم تنفسی پرندگان بسیار حساس می باشد و در فضای نامناسب دچار مشکلات جدی خواهد شد.

تعهدی برای یک عمر: طوطی ها زندگی‌ای طولانی دارند. مرغ عشق‌ها می توانند تا ۱۵-۲۵ سال و پرندگان بزرگتر گاهی تا ۶۰ سال عمر می کنند.

صدمات به خانه: تفاوتی ندارد طوطی کوچک یا بزرگ باشد، در هر حال منقار های آنان بسیار قوی است. نوک زدن در غریزه آنان می باشد و هیچ چیز جلوی آن را نمی گیرد. کافی است شما سر خود را برگردانید تا طوطی شما در مبل مورد علاقتان سوراخ بزرگی ایجاد کند. دیوار، لباس و هرچیزی که شما به آن توجه نکرده باشد در معرض خطر قرار دارد.

تغییر سبک زندگی: به احتمال زیاد این مورد یکی از بزرگترین مشکلاتی است که برای شما ایجاد خواهد شد. دیگر نمی توانید از شمع‌های معطر یا اسپری استفاده کنید، پنجره را باز بگذارید و خیلی موارد دیگر. طوطی‌ها مانند یک ساعت زنگ‌دار عمل و مشخص می‌کنند شما چه زمانی بیدار شوید، بخوابید و چه کاری را در چه زمانی انجام دهید.

کنترل شدن توسط پرنده: حتی کوچکترین طوطی‌ها دارای هوش فوق العاده زیادی هستند و ابدا حیوانات خانگی ساده ای نیستند. همه طوطی ها به طور ذاتی می دانند که چطور انسان‌ها را تحت تاثیر قرار دهند. این موضوع فقط یک نگاه بامزه هنگام خواستن اسباب بازی نیست. آنان شما را گاز می گیرند تا فضای خود را داشته باشند یا شروع به جیغ زدن می کنند تا از قفس خود بیرون بیایند. این موضوعات حتی در طوطی های تربیت شده نیز دیده می‌شود.

عشق آنان به شما می تواند به سرعت تغییر کند: از آن جایی که پرندگان حیواناتی خود کفا هستند، انسان های مورد علاقه خود را خودشان انتخاب می کنند و پس از این انتخاب هیچ کس حق ندارد نزدیک آنان یا شخص برگزیده شود! طوطی ها ممکن است وفاداری خود را تغییر دهند در صورتی که احساس کنند می توانند از شخصی دیگر، عشق بیشتری را دریافت کنند.

پرنده شما ممکن است هیچگاه صحبت نکند: اما می توانید مطمئن باشید که جیغ های او را خواهید شنید. آنان صداهای مخصوص خود را در زمان‌های مختلف و به دلایل مختلف ایجاد خواهند کرد.

کودکان: نگهداری از طوطی مانند این است که بخواهید از یک کودک نوپا برای همیشه نگهداری کنید. طوطی معمولا با کودکان روابط دوستانه ای ندارند، همچنین انرژی بالا و حرکات سریع کودکان می تواند باعث ترسیدن طوطی و در نتیجه گاز گرفته شدن شود.

هورمون‌ها: هر ساله و پس از رسیدن به بلوغ جنسی دو بار در سال، طوطی ها رفتار خاصی را پیدا می کنند که دلیل آن به نیازشان به جفت بر می گردد و کنترل آن‌ها در این زمان ها بسیار دشوارتر خواهد شد.

بغل کردن: اگر شما حیوان خانگی را برای این مورد می خواهید، سگ یا گربه گزینه‌های مناسب‌تری هستند.

عدم نگهداری مناسب از آنان، باعث توسعه مشکلات جدی خواهد شد: گاز گرفتن، کندن پرها و حتی جیغ کشیدن… پرندگاه ناراضی مشکلات رفتاری بسیاری را همراه با خود دارند. طوطی های در اسارت به عشق، زمان و احترام نیاز دارند.

مانند هر حیوان دیگری طوطی‌ها نیز برای نیاز های اولیه خود، تغذیه مناسب، محیط و آب مناسب به شما وابسته هستند. مواردی که در بالا ذکر شد شرایطی است که شما باید از آن ها آگاهی داشته باشید. اما در هر حال نگهداری از این حیوانات جذاب، فوایدی نیز دارد:

فواید

عشقی عجیب: طوطی‌ها همراه خود مشکلات و استرس بسیاری را ایجاد می کنند اما حسی که شما دارید وقتی که بر این مشکلات غلبه می کنید قابل توصیف نمی باشد. پیوندی که بین این پرنده و انسان شکل می گیرد بسیار خاص است.

زیبایی فوق العاده

شخصیت: هر پرنده‌ای شخصیت و خلق‌و‌خو خاص خودش را دارد و هیچ دو پرنده ای کاملا شبیه هم نیستند.

پیچیدگی آنان: همان طور که گفته شد طوطی‌ها پرندگاه بسیار باهوشی هستند و با حرکات و رفتار‌های خود می توانند لحظات فوق العاده‌ای را برای شما ایجاد کنند.

اعتماد: وقتی که طوطی شما را می پذیرد به این معنی است که شما را قابل اعتماد می داند. چه تعریفی بالاتر و صادقانه‌تر از این؟

ایجاد رابطه اجتماعی: یک راه خوب برای ملاقات با افراد جدید یا شکستن یخ گفت و گو، صحبت در مورد طوطی است. هنگامی که شما طوطی خود را برای پیاده روی بیرون می برید، ناگهان همه می خواهند ایستاده و با شما صحبت کنند.

پس از خواندن همه این مزایا و معایب، وقت آن رسیده است که از خود این سوالات را بپرسید: آیا شما آماده هستید که ۶۰ سال از عمر خود را از این موجود نگهداری کنید؟ آیا حاضر هستید که این تعهد را بدهید؟ با تغییر سبک زندگی خود مشکلی ندارید؟

هنگامی که می خواهید به سوالات بالا جواب بدهید به یاد داشته باشید که:

۷۵ درصد از طوطی هایی که در اسارت زندگی می کنند شرایط زندگی پایین تری از حد استاندارد دارند و به طور متوسط در ۷ سال اول زندگی خود ۵-۱۰ بار سرپرست آنان تغییر می کند.

اگر این موارد شما را نمی ترساند و حاضر هستید که قدم بعدی را بردارید، سعی کنید برای مدتی در یکی از جاهایی که از این حیوان نگهداری می کنند به صورت داوطلبانه کار کنید. با این کار درک بهتری از انتخاب خود پیدا خواهید کرد. این مرحله بسیار اهمیت دارد چرا که بسیاری افراد متوجه می شوند که آنان برای زندگی با طوطی ها مناسب نیستند. قبول این سرپرستی نیاز به تلاشی مستمر دارد و در صورتی که از انتخاب خود مطمئن نباشید، قطعا دلزده و خسته خواهید شد.

اگر هنوز هم از تصمیم خود مطمئن هستید، اگر حاضرید که عشق خود را به طور کامل به این حیوان بدهید. شما آمادگی قبول سرپرستی این موجود را دارید.

برای شما در ماجراجویی پیش رویتان آرزوی موفقیت می کنیم.

نگهداری طوطی این روزها طرفداران پر و پا قرص زیادی پیدا کرده است. عاطفه شگفت انگیز طوطی برای ما انسان ها خارق العاده است. طوطی ها موجوداتی باهوش و با احساس هستند. آن ها صاحب خود را خیلی خوب می شناسند و همانند یک نوزاد انسان با صاحبانشان ارتباط برقرار می کنند. این ارتباط جالب موجب شده خیلی ها به نگهداری از طوطی ها علاقه مند شوند و در مورد نگهداری طوطی در خانه به دنبال کسب اطلاعات باشند. در مورد طوطی ها باید گفت همان اندازه که می توانند خوب ارتباط بگیرند در صورت بی توجهی هم از ما آدم ها فاصله می گیرند و حتی حالت قهر به آن ها دست می دهد. شاید حکایت شیرین مولوی در دفتر اول مثنوی معنوی را به خاطر آورید. حکایتی جالب که حاکی از روحیه ی لطیف و هوش سرشار طوطی ها می باشد.

بهترین نژاد طوطی برای نگهداری

بهترین نژاد طوطی برای نگهداری از نظر متخصصین به شاخص های متفاوتی بستگی دارد که شما اهمیت آن ها را تعیین می کنید. در این مقاله سعی می شود تا به صورت اجمالی برخی از شاخص های بارز نژادهای مشهور طوطی مورد بررسی قرار گیرد.

نگهداری طوطی کاسکو

کاسکوها حساس به سرما و حتی گرما هستند بنابراین محل نگهداری از آن ها بسیار مهم است. حتی گذاشتن آن‌ ها کنار آشپزخانه به خاطر طبخ غذا و پیچیدن بوی غذا در خانه ممنوع است بدیهی است که نگهداری از کاسکو صبر و دقت زیادی می خواهد. کاسکوها علاوه بر این حساسیت پرندگان حساس و عاطفی نیز هستند. آن ها ترجیح می دهند دور از چشمان شما غذا بخورند. به همین خاطر اگر مدام به جوجه کاسکو زل بزنید و آن را تماشا کنید در کاسکو حالتی از ترس پدید می آید که موجب قهر و بی غذایی آن ها می گردد. ارتفاع قفس کاسکو از زمین باید حداقل یک و نیم متر باشد و ترجیحاً قفس آن ها در جای پر رفت  آمد خانه قرار نگیرد.

اگر جوجه کاسکو را به تازگی خریداری کرده اید آن را در ماه اول حمام نکنید و بعد از آن طوطی کاسکو را در تابستان حداکثر یک یا دو بار در هفته با آب نسبتا گرم بشویید. حواستان باشد که صورت کاسکوها را نشورید که اینکار به آنها صدمه می زند. باز تائید می کنیم حتماً از آب سرد استفاده نکنید چراکه کاسکوها خیلی زود سرما می خورند. غذای کاسکوها مثل خیلی از طوطی های دیگر می ماند. نگهداری از طوطی کاسکو کار دشواری نیست و به عشق و علاقه نیاز دارد. وضع ظاهری پرنده، براق بودن چشم هایش، مرتب بودن پرها، نفس کشیدن مرتب و منظم و درنهایت دفع بدون اسهال این پرنده از نشانه های سلامت کاسکو می باشد.

اگر در مدفوع پرنده موردی را مشاهده کردید حتماً به دامپزشک مراجعه کنید تا از مدفوع آن آزمایش بگیرد. این تنها راه تشخیص خیلی از بیماری های پرنده می باشد.نکته ای که بهتر است هیچ وقت یادتان نرود این است که برای اهلی کردن کاسکو خود پرهایش را نچینید چرا که با این کار ارتباط عاطفی این پرنده باهوش و دوست داشتنی  با شما از دست می رود. برای کسب اطلاعات درمورد نگهداری این نژاد طوطی پیشنهاد می کنیم مقاله نگهداری کاسکو را مطالعه کنید.

نگهداری طوطی ملنگو

این طوطی زیبا در مقایسه با سایر طوطی ها کمی بی استعداد به نظر می رسد ولی واقعیت این گونه نیست. ملنگو یا طوطی اسکندر کوچک که معمولا به رنگ سبز دیده می شود، جز پرجمعیت ترین نژادهای دنیا می باشد که در اکثر مناطق دنیا از هندوستان تا غرب آفریقا حضور دارد. ملنگو قدرت یادگیری و تکرار کلمات را دارد ولی به نسبت سایر طوطی ها این توانایی او کمتر است. برای نگهداری از ملنگو وجود یک پاسیو بزرگ نعمت محسوب می شود، چرا که این پرنده نیازمند پرواز و بازی کردن مداوم است. اگر ملنگو خود را همیشه در حبس نگه دارید احتمالاً با صداهای جیغ و اعتراض او مواجه خواهید شد.

تخمه ها و بادام پوست کنده غذای مناسب این پرنده به حساب می آیند که بهتر است با سبزی ها و میوه ها مصرف شوند. تشخیص نر یا ماده بودن این پرنده تا سن سه سالگی کمی دشوار است و از سه سالگی به بعد دور گردن طوطی نر ملنگو یک حلقه صورتی رنگ پدید می آید که همراه با علامت سیاه رنگ روی صورتش به نر بودنش اطمینان حاصل می آید و اگر این دو نشانه را نداشت قاعدتاً ماده است.

نگهداری شاه طوطی

شاید عجیب به نظر برسد ولی حدود هزار طوطی در شهر تهران از این نژاد زندگی می کنند. طوطی هایی که خود را با شرایط تهران به خوبی سازگار کرده اند و شما به سختی قادر به مشاهده آنها هستید. شاه طوطی ها بزرگ جثه و سبز رنگ هستند و معمولا درختان بلند قامت را برای زندگی انتخاب می کنند. پس برای شما عجیب نباشد اگر روزی در کاخ نیاوران یکی از آنها را مشاهده نمودید. آنها به خوبی با شرایط محیطی تهران خود را سازگار کرده اند و گرم شدن هوا در سالهای اخیر شاید یکی از دلایل همزیستی این طوطی ها با انسانها در شهرهای بزرگی همچون تهران هست.

شاه طوطی ها با منقار بزرگ و قوی چندان مناسب نگهداری در منزل نیستند. مگر آنکه شرایطی همچون محیط باز برای آنها فراهم شود. ضمنا دقت داشته باشید که همزیستی شاه طوطی ها با انسانها می تواند خطراتی هم داشته باشد. علی الخصوص اگر در خانه بچه کوچکی دارید که دوست دارد کنجکاوانه سر از کار طوطی شما درآورد. پس قبل از خرید این پرنده زیبا به جنبه های مختلف نگهداری از آنها توجه کنید.

نگهداری طوطی برزیلی

طوطی های برزیلی که اروپایی ها آن ها را به مرغ عشق نیز می شناسند از گونه های زیبا و منحصر به فرد طوطی ها به حساب می آید. آن ها در رنگ ها مختلف اهلی شده اند و جثه کوچک تری نسبت به انواع دیگر طوطی ها دارند. اما طوطی برزیلی به نسبت جثه کوچکش هوش بالایی دارد هرچند که  قادر به سخن گفتن و تقلید صدا نیست. این طوطی ها روابط عاشقانه خوبی با جفت خود برقرار می کنند و از نظر عاطفی و زندگی مشترک بسیار جالب توجه هستند. برای نگهداری آن ها می شود از قفس مرغ عشق استفاده کرد.

آن ها قفس های بزرگ را ترجیح می دهند چراکه علاقه دارند در همان قفس با موادی نظیر خرده چوب، چوب جارو، برگ نخل، کاغذ سفید برش خورده ،چوب نارگیل، ساقه خشک شده گندم مجدد لانه سازی کنند. حتماً دقت داشته باشید قبل از تهیه موارد ذکر شده آن ها را به خوبی شسته و سپس در اختیار طوطی ها قرار دهید.

این موجودات کوچک و دوست داشتنی سعی در پنهان نمودن بیماری خود می کنند بنابراین لازم است سلامتی و وضع ظاهری آن ها مدام بررسی گردد. از نشانه های حائز اهمیت در مورد این دسته از طوطی ها می توان به مواردی نظیر کم اشتها شدن، ریزش پرها، چشم نیمه باز، خواب بیش از حد، افتادگی سر و دم، نداشتن تعادل، کاهش وزن، تغییر در فضله، نفس نفس زدن، چسبیدن فضله به پرها، ترشح از چشم و بینی و هضم نشدن غذا در فضله اشاره کرد. ضمناً بدیهی است که  موارد بیان شده در مورد سایر طوطی ها همچون طوطی برزیلی اهمیت دارد. در کل نگهداری از این کوچولوهای باهوش و زیبا باید با وسواس زیادی صورت گیرد و در صورت خرید جفت مولد می توان شاهد تکثیر و افزایش آن ها باشیم.

نگهداری طوطی عروس هلندی

این نوع از طوطی خیلی سریع با انسان ها دوست می شوند. آن ها باهوش و عاشق بازی کردن هستند. اگر یک عروس هلندی را خریداری کردید فراموش نکنید که روزی یک ساعت برای بازی کردن با عروس هلندی وقت بگذارید. عروس هلندی همان اندازه که عاشق بازی کردن با شماست از بچه ها هم فراری است. چراکه بچه ها از روی کنجکاوی به این پرنده نزدیک می شوند و این موضوع می تواند طوطی را عصبانی کند. یادمان باشد که این پرنده ناز و لوس می تواند خیلی هم خطرناک باشد.

در مورد انتخاب قفس بزرگ این طوطی مثل سایر طوطی ها نیاز به لانه ای بزرگ دارد و هیچ بعید نیست که محیط خانه را به لانه ی شما ترجیح دهد پس آن ها را از فضای آشپزخانه دور نگه دارید. این پرنده تا 15 سال می تواند عمر کند و خلق ‌و خوی آرامی نیز دارد . این نژاد استرالیایی عاشق بازی کردن است، پس سعی کنید اسباب بازی بهداشتی و مناسب را برای او  فراهم نمایید. در مورد تغذیه این پرنده نکاتی که پیش تر گفته شد رعایت شود در ضمن هفته ای یک بار به آن ها سیب یا موز دهید. از همه مهم تر عروس هلندی عاشق تعامل با انسان ها است پس شما هم  از این تعامل لذت ببرید. برای مطالعه بیشتر در این مورد به مقاله نگهداری عروس هلندی مراجعه کنید.

مرغ عشق یا باجریگار نوعی پرنده خانگی متعلق به خونواده طوطی ها هست که نگهداری ازش در کشور ما خیلی متداوله. در مورد این پرنده های زیبا و سرگرم کننده یه خبر بد و یه خبر خوب براتون داریم.

خبر بد اینه که متاسفانه بخاطر نبودن اطلاعات دقیق و درست در مورد نگهداری از این طوطی های ظریف و حساس، تعداد زیادی از اونا مدتی بعد از اومدن به خونه صاحب  جدیدشون، تلف میشن.

خبر خوب اینه که با کمی مطالعه و داشتن اطلاعات درست در موردشون میشه اون ها رو سالم و شاداب نگه داشت.

در این مقاله در مورد مرغ عشق ها صحبت میکنیم و روش درست تغذیه و نگهداری از اون ها، و پرورش و دستی کردنشون رو براتون توضیح میدیم.

مرغ عشق چیه و چه ویژگی هایی داره؟

مرغ عشق با نام اصلی باجریگار (مرغ عشق یا Love bird که اسم نوع دیگه ای از طوطی هاست که در کشور ما به اسم طوطی برزیلی معروفه!) جزو خانواده طوطی سانان و اصالتش استرالیایی هست. این طوطی یکی از طوطی های سخنگو محبوب ای هست که در ایران خیلی طرفدار دارن.

مرغ عشق ها طوطی هایی کوچک با دم بلند هستن که از دانه ها تغذیه میکنن.

نکته جالبی که در مورد مرغ عشق ها وجود داره اینه که این پرنده های باستانی، در طبیعت فقط به رنگ زرد و سبز پیدا میشن. ولی ما آدم ها رنگ های آبی، سفید و خاکستری اون ها رو هم به وجود آوردیم!

مرغ عشق پرنده ای مهربون و ارزون قیمته که نگهداری ازش راحته و برای همین توجه خیلی از افراد رو جلب میکنه.

جالبه بدونین این پرنده های محبوب برخلاف باور عمومی مردم در ایران، قابلیت حرف زدن و تقلید صدا رو دارن. فقط کافیه راه درست آموزش بهشون رو بلد باشید!

خرید مرغ عشق و انتخاب مرغ عشق سالم

بسیاری از ماها مرغ عشقهای بیمار رو از پرنده فروشی خریداری میکنیم و برامون سوال پیش میاد که چرا پرنده به محض اومدن به خونمون تلف شد برای همینه که انتخاب یه مرغ عشق سالم و سرحال خیلی مهمه.

موقع انتخاب مرغ عشقتون از بین مرغ عشق های دیگه به خوبی دقت کنید و حداقل ۱۰ دقیقه بدون عجله مرغ عشقی که میخواین خریداری کنین رو تحت نظر بگیرید.

ویژگی های مرغ عشق سالم:

• پر انرژیه، زیاد حرکت میکنه و با مرغ عشق های دیگه تعامل برقرار میکنه.
• خودش رو پف نکرده.
• هر دوی چشم هاشون کاملا باز و هوشیاره.
• زیاد آواز میخونه و سر و صدا میکنه.
• سوراخ های بینی اش کاملا تمیزه و اثری از ترشحات یا گرفتگی دیده نمیشه.
• اشتهای خیلی خوبی داره.
• پرهای همه جای بدنش کاملا یک دست هستن.
• مقعدش تمیزه و مدفوع بهش نچسبیده.
• نوک و پوسته پاهاشون صاف و یکدسته و لایه لایه نیست.

مرغ عشق نر بخریم یا ماده؟ تک یا جفت؟

با اینکه مرغ عشقهای نر بیشتر از ماده ها صحبت میکنن و راحت تر دستی میشن ولی ماده ها هم میتونن صحبت کنن و دستی بشن.

اگر میخواین مرغ عشقتون با شما ارتباط بهتری داشته باشه (بخصوص اگر بیشتر طول روز رو خونه هستید و برای ارتباط باهاش وقت دارید) یه مرغ عشق نر میتونه انتخاب بهتری باشه.

مرغ عشق هایی که جفت هستن احساس تنهایی کمتری میکنن و واضحه که زیاد به صاحبشون وابسته نمیشن.

اگر بیشتر طول روز رو بیرون از خونه هستین بهتره مرغ عشقتون جفت باشه (یه نر و یه ماده)

آیا رنگ مرغ عشق تاثیری روی میزان حرف زدن و راحت دستی شدنش داره؟

خیر!

یه مرغ عشق سالم و خوشحال چه لوازمی نیاز داره؟

بعد از خرید مرغ عشق نوبت به خرید و انتخاب وسایلش میرسه. اگر تجربه نگهداری از این پرنده رو نداشته باشین توی پرنده فروشی گیج میشین و نمیدونین کدوم وسیله به درد مرغ عشقتون میخوره.

قفس مرغ عشق

اندازه قفس هرچقدر بزرگتر باشه بهتره. اندازه قفسی که انتخاب میکنین بستگی به بودجه و فضای منزلتون داره. سعی کنین تا جای ممکن قفس بزرگتر رو انتخاب کنین.

موقع انتخاب قفس دقت کنین فاصله میله ها از هم زیاد نباشه و مرغ عشقتون نتونه سرش رو ازشون بیرون بیاره. حداکثر فاصله مجاز بین میله های قفس ۱۲ میلی متر هست.

قفس رو جایی از در گوشته ای خونه چسبیده به دیوار و در ارتفاع حداقل ا متر و ۶۰ سانتی متری از سطح زمین قرار بدین.

نکته خیلی مهم: هیچ وقت مرغ عشقها رو با پرنده های ناآرام مثل مرغ مینا داخل یک قفس نندازید.

ظرف آب

ظرف آب مرغ عشق باید طوری باشه که بتونین هر روز تمیزش کنین و آب تازه در اختیارش بذارین.

ظرف دانه

بهتره ظرف دونه پرنده عمق کمی داشته باشه تا نیازی نباشه  هر بار مقدار زیادی دانه توش بریزین. دانه هایی که برای مدت طولاتی میمونن و خورده نمیشن مرطوب شده، به هم میچسبن و برای مرغ عشق مناسب نیستن.

این شن ها به صورت تجاری در بازار وجود دارن و ماده اصلی تشکیل دهندشون صدف هست.

نشیمنگاه یا چوب مخصوص نشستن مرغ عشق

بهتره چندین میله مختلف در جاهای مختلف قفس مرغ عشق قرار بدین تا بتونه بین اون ها رفت و امد کنه و فعالیت فیزیکی انجام بده.

بهترین میله نشیمنگاه میله ای هست که از چوب طبیعی درخت درست شده باشه، صاف نبوده و قطرش در جاهای مختلف میله متغیر باشه.

بستر کف قفس

بهتره کف قفس رو با روزنامه بپوشونید و مرتب روزنامه رو با روزنامه جدید و تمیز جایگزین کنید.

غذای مرغ عشق و تغذیه صحیح

مرغ عشق ها برای سالم و سرحال موندن نیاز به جیره غذایی کامل دارن.

مرغ عشق ها طوطی های دانه خوار هستن. پس بیشتر غذاشون رو دانه ها تشکیل میدن. با این حال برای سالم موندن نیاز دارن رژیم غذایی متنوعی داشته باشن.

بیشتر پرنده فروش ها غذای مرغ عشق رو ارزن معرفی میکنن و صاحبشون هم تا آخر عمر بهشون فقط ارزن میدن. در صورتی که غذای مرغ عشق باید از طیف گسترده ای از دانه ها تشکیل شده باشه.

اگر شما مخلوطی از دانه ها رو در اختیار مرغ عشقتون قرار بدین مشکلی که به وجود میاد اینه که مرغ عشق شما از فقط ۱ یا ۲ نوع دانه مورد علاقش رو از غذای مرغ عشق انتخاب میکنه و به بقیه دانه ها اهمیتی نمیده!

دانه ای که از سمت مرغ عشق انتخاب میشه معمولا ارزن هست که غذای مورد علاقه همه مرغ عشقهای دنیاس! علتش هم اینه که چربی بالایی داره.

برای همین بهتره غذای پرنده پلت تجاری مخصوص طوطی های کوچک باشه.

دانه ها و غلاتی که مرغ عشق میتونه مصرف کنه:

• ارزن
• گندم سیاه
• دانه قناری
• جو خرد شده
• جو دوسر
• کوئینوا
• چاودار
• ذرت دانه شده
• تخم کتان
• و….

تکمیل غذای مرغ عشق شما با میوه ها و سبزیجات تازه تاثیر زیادی در سلامتی اش داره.

ارزن رو مقدار محدودی در طول روز در اختیارش قرار بدین (در حدی که نتونه خودش رو با ارزن سیر کنه و گرسنه بمونه) و تشویقش کنین به جای ارزن، میوه بخوره.

ظرف دانه هایی که ارزن نیستن باید همیشه پر باشه تا مرغ عشق گرسنه نمونه.

میتونین ۱ روز در هفته فقط مخلوطی از دانه هایی غیر از ارزن رو در ظرف غذای مرغ عشق و با انواع میوه ها در اختیارش بذارید بریزید تا اعتیادش به خوردن ارزن کم کم از بین بره.

میوه ها و سبزیجاتی که میتونن بخشی از غذای مرغ عشق باشن:

• سیب
• گیلاس
• گلابی
• هلو
• جوانه گندم
• کاهو
• زردآلو
• نخود فرنگی
• موز
• فلفل دلمه ای
• بروکلی
• اسفناج
• و…

دستی کردن مرغ عشق و ارتباط برقرار کردن باهاش

ممکنه از وقتی که مرغ عشق رو تازه خریدین و به خونه آوردین، تا چند روز افسرده باشه و از شما بترسه. در این مدت بهش کاری نداشته باشین و موقع گذاشتن آب و غذا در قفسش هم بسیار با احتیاط برخورد کنین. تنهاش بذارین تا کم کم به محیط جدید عادت کنه.

دستی کردن مرغ عشق یعنی به دست آوردن اعتمادش به شما. آدم ها خیلی از مرغ عشق ها بزرگتر هستن و غریزه اونا بهشون میگه باید از آدم ها ترسید.

مدت زمان زیادی طول میکشه که مرغ عشق جوان شما متوجه بشه اون غول پشت میله های قفس نه تنها خطرناک نیست بلکه دوست و همبازی اش هم هست. پس صبر اولین و مهم ترین فاکتور در دستی کردن مرغ عشق هاست.

حرکات ناگهانی، صداهای بلند، ضربه به میله های قفس و بردن دست داخل قفس همه مواردی هستن که مرغ عشق رو میترسونن.

پس خیلی مهمه که محیط زندگی اش بخصوص در ماه های اول، ساکت و آرام باشه.

در این محیط ساده و آروم، رفت و آمد کنید و بدون توجه به مرغ عشق کارهای روزانتون رو انجام بدید. به مرور زمان مرغ عشق به حضور شما عادت میکنه و متوجه میشه قصد آسیب زدن بهش رو ندارید.

البته بسته به شخصیت مرغ عشق و محیط زندگی اش این دوره ممکنه تا بیش از ۳ ماه هم طول بکشه.

به محض اینکه دیدید مرغ عشق از حضور شما نمیترسه و وقتی وارد اتاق و به قفسش نزدیک بشید واکنشی نشون نمیده، میتونین دستی کردنش رو شروع کنید.

دستی کردن مرغ عشق

1. کنار قفس بایستید یا بنشینید جوری که صورتتون کاملا به سمت پرنده باشه.
2. با صدای آرام و مهربون باهاش شروع به صحبت کنید (بخصوص قبل از آب و غذا گذاشتن براش)
3. این کار رو ۱ الی دو روز انجام بدین و از روز سوم هر بار باهاش شروع به صحبت کردید دستتون رو هم بالا بیارید.
4. بعد از چند روز مرغ عشق بالا آوردن دست رو با صدای مهربانانه و آرام شما ارتباط میده و دیگه از دست شما نمیترسه.
5. موقع عوض کردن آب و غذا و میوه گذاشتن برای مرغ عشق باهاش صحبت کنید. اگر میخواین مرغ عشقتون صحبت کنه، کلمات مشخصی رو مدام براش تکرار کنین.

آموزش مرغ عشق برای نشستن روی انگشت

برای اینکه مرغ عشق شما باور کنه انگشتتون بهترین نشیمنگاه دنیاس، باید با استفاده از ارزن گولش بزنید!

ارزن برای مرغ عشقها غذایی لذیذه چون چربی بالایی داره و مثل شکلات برای بچه ها میمونه. برای همین میتونین ازش به خوبی به عنوان تشویقی و آموزش مرغ عشقتون استفاده کنید.

توجه: این آموزش روی مرغ عشقهایی که کمی گرسنه باشن خیلی بهتر جواب میده پس ۳ الی ۴ ساعت قبل از شروع آموزش ظرف غذاش رو بردارید.

1. مقداری ارزن رو با استفاده از کمی عسل به انتهای انگشتتون بچسبونین (بین انتهای انگشت اشاره و انتهای شصت.
2. انگشتتون رو به آرامی از در قفس داخل ببرید و روی میله نشیمنگاه جایی که مرغ عشق معمولا میشینه، قرار بدین.
3. به محض انجام این کار احتمالا مرغ عشق به گوشه ای از قفس پناه میبره و به انگشت شما خیره میشه.
4. مرغ عشقها نیاز به زمان دارن تا به هر چیز جدیدی که تازه وارد قفسشون شده، عادت کنن. انگشت ارزنی شما هم براشون جدیده و طبیعیه که اولش ازش بترسن.
5. ۵ تا ۱۰ دقیقه انگشتتون رو داخل قفس نگه دارین و این کار رو چندین بار در طول روز انجام بدید.
6. صبور باشین و ناامید نشین.
7. در نهایت وسوسه ارزن خوشمزه به ترس مرغ عشق شما غلبه میکنه و به دستتون نزدیک میشه
8. دستتون رو تکون ندید بی حرکت بمونین
9. این کار رو تا وقتی تکرار کنین که مرغ عشق کاملا به حضور دست شما توی قفس عادت کنه.
10. وقتی به دستتون عادت کرد میتونین به آرامی پاهاش رو نوازش کنین تا روی دستتون بیاد.
11. بعد از ۱ هفته تمرین، کم کم دستتون رو بدون ارزن داخل قفس ببرید و با نوازش پاهاش ازش بخواید روی انگشتتون بیاد و اگر این کار رو انجام داد…
12. تبریک میگم، مرغ عشق شما دستی شده

طوطی سخنگو ، یه پرنده خانگی باهوش، زیبا و سرگرم کننده است که صدای شما رو تقلید میکنه و با حرف ها و کارهای بانمکش شما رو میخندونه.

در این مقاله میخوایم با ۷ طوطی سخنگو و خانگی محبوب و معروف در ایران آشنا بشیم و درباره ویژگی هاشون بیشتر بدونیم.

1. مرغ عشق، طوطی سخنگو، باهوش و بانمک

مرغ عشق (Budgerigar) شاید در ایران و جهان محبوب ترین طوطی و پرنده خانگی باشه که نگهداری میشه. در امریکا، این پرنده بعد از سگ و گربه، محبوب ترین حیوان خانگیه و حدس زده میشه دلیل محبوبیت اون پایین بودن هزینه نگهداری مرغ عشق و قیمت خرید این پرنده باشه.

مرغ عشق یک طوطی سخنگو استرالیایی با پرهای رنگارنگ و بسیار زیبا و پرنده ای باهوش، کنجکاو و فوق العاده اجتماعیه.

شاید خیلی ها ندونن که مرغ عشق توانایی سخنگو بودن داره. ولی اگر توی یوتیوب سرچ کنین، فیلم های بانمک زیادی از حرف زدن این طوطی زیبا وجود دارن.

شما هم اگر مرغ عشق بخصوص جنس نر دارین، میتونین با آموزش حرف زدن بهش، یه طوطی سخنگو و بانمک داشته باشین که با صدای بامزه اش هر روز شما رو میخندونه.

یکی از تصورات اشتباه درباره مرغ عشق ها در ایران اینه که این پرنده باید حتما به صورت جفتی نگهداری بشه و اگر جفتش بمیره از بین میره یا افسرده میشه.

در صورتی که اینطور نیست و مرغ عشق های جنس نر ای که  تنها نگهداری میشن میتونن خیلی سریع تر سخنگو بشن و با صاحبشون رابطه بهتر و عمیق تری برقرار میکنن.

البته اگر نمیتونین وقت زیادی رو با پرندتون بگذرونین، بهتره پرنده جفت باشه.

نکته دیگه اینه که اسم واقعی مرغ عشق، واقعا مرغ عشق نیست! مرغ عشق اسم پرنده دیگه ایه که ما توی ایران بهش میگیم طوطی برزیلی. اسم واقعی مرغ عشق ها در جهان باجریگار هست.

برای اطلاعات بیشتر در مورد نگهداری از این پرنده ها به مقاله راهنمای نگهداری از مرغ عشق مراجعه کنین.

2. کاسکو یا طوطی خاکستری آفریقایی

کاسکو یه اسم ایرانی برای طوطی خاکستری آفریقایی هست! کاسکو ها در دنیا بخاطر استعداد عجیبشون در حرف زدن و هوش بالاشون بسیار محبوب هستن.

کاسکو ها اونقدر باهوشن که تحقیقات انجام گرفته بر روی اون ها نشون داده توانایی ذهنی و عاطفی این طوطی به اندازه یه کودک ۵ ساله انسان هست!

دکتر ایرن پپربرگ  (Dr. Irene Pepperberg) با طوطی کاسکو اش به نام الکس یکی از کسانیه که تحقیقات جالب زیادی در مورد هوش و توانایی های طوطی خاکستری آفریقایی انجام داده.

۲ نوع کاسکو در دنیا وجود داره

• کاسکوی کنگو : محبوب تره، دم قرمز رنگ داره، جثه اش کمی بزرگتر از کاسکوی تیمه هست و رنگ پرهاش خاکستری کم رنگه
• کاسکوی تیمه : دم بادمجونی رنگی داره و پرهاش تیره تر از کاسکوی کنگو هست. نوک بالاش اندکی قرمز رنگه.